Savunma Atağı Metaller Olmadan Yapılamaz – Talep Varsayımları Odak Noktasında

Investing.com — Global savunma harcamaları artıyor ve kritik metallere olan talep de yükseliyor. NATO, 2035 yılına kadar GSYİH’nin %5’ini savunmaya harcamayı taahhüt ederken, bunun %3,5’i temel yeteneklere ve %1,5’i altyapıya ayrılacak. Bu durum, savunma sistemlerinde kullanılan metallere yönelik ilgiyi artırıyor.

Ekipman ve altyapı odaklı harcamalar, işçi harcamalarına nazaran daha metal ağır bir nitelik taşıyor. Bu değişim, alüminyum ve bakır üzere materyallere olan talep artışını direkt destekliyor.

Alüminyum ve bakır halihazırda savunma kaynaklı tüketimde artış görüyor. Savunma dalından bu metallere olan global talebin 2030 yılına kadar sırasıyla 1,6 milyon ton ve 553 bin tona ulaşması bekleniyor. Bu sayılar 2009’da 510 bin ton ve 200 bin ton düzeyindeydi.

Bu büyüme, global alüminyum ve bakır arzının 2025’te sırasıyla 74 milyon ton ve 27 milyon ton olduğu düşünüldüğünde kıymetli bir artış. ABD’de savunma dalı, 2024 yılında ulusal bakır talebinin %9,6’sını ve alüminyum talebinin %7,1’ini oluşturdu.

Dünyanın geri kalanında ise bu sayılar sırasıyla %1,1 ve %1 olarak gerçekleşti. Bu oranların önümüzdeki devirde artması bekleniyor.

Savunma platformları metal ağır sistemlerdir. Bir savaş tankı 45.000 kg’a kadar çelik, 1.000 kg alüminyum ve 500 kg bakır içerebilir.

Savaş uçakları 6.500 kg alüminyum ve yaklaşık 400 kg bakır taşır. Destroyerler ve uçak gemileri üzere deniz araçları 5.000 ile 100.000 ton ortasında çelik kullanırken, birebir vakitte değerli ölçüde bakır ve alüminyum da içerir.

Nadir toprak elementleri (NTE) de kritik kıymete sahip. Bir F-35 savaş uçağı 400 kg’dan fazla NTE kullanırken, Virginia sınıfı bir denizaltı 4.000 kg’dan fazla NTE gerektiriyor.

Bu materyaller füze güdüm sistemleri, radar, itki sistemleri ve elektronik harp için vazgeçilmez. Çin, global NTE üretiminin %69’unu ve ağır NTE işlemenin %99’unu denetim ediyor. Çin’in NTE, galyum ve germanyum ihracatına yönelik son kısıtlamaları, Batı’nın Çin tedarik zincirlerine bağımlılığı konusunda kaygılara yol açtı.

ABD, bu duruma yerli madencilik ve işlemeyi artırmak için başkanlık kararnameleriyle cevap verdi. Bilhassa ABD’nin tek az toprak elementleri üreticisi olan MP Materials’a dayanak sağladı.

Bu ortada, Avrupa kritik savunma altyapısı ve teknolojilerini finanse etmek için 150 milyar avroluk SAFE fonunu başlattı. Her iki bölge de tedarik zincirlerini garanti altına almaya ve jeopolitik risklere maruz kalmayı azaltmaya çalışıyor.

Sonuç olarak, savunma şu anda genel metal tüketiminin küçük bir dilimini temsil etse de, bu hisse giderek büyüyor.

Küresel askeri bütçeler 2030 yılına kadar 3 trilyon dolara yaklaşırken, bu kesimden gelen talep ağırlaşacak. Soru, metallerin savunma için gerekli olup olmadığı değil (ki gereklidir), tedarik zincirlerinin artan ihtiyaçlara ve stratejik aciliyete ayak uydurabilip uyduramayacağıdır.

Bu makale yapay zekanın dayanağıyla oluşturulmuş, çevrilmiş ve bir editör tarafından incelenmiştir. Daha fazla bilgi için Koşul ve Şartlar kısmımıza bakın.

Exit mobile version