Geçtiğimiz günlerde Phoenix’te New York Yankees’in yıldız dış saha oyuncusu Juan Soto, misafir kulüp binasında televizyon izlerken bir görevli ondan bir iyilik istemek için yaklaştı.
Görevlinin elinde bir tükenmez kalem ve plastik bir torbaya koruyucu bir şekilde yerleştirilmiş kusursuz bir beyzbol topu vardı; bunlar imza talebinin belirleyici unsurlarıydı.
Ancak görevli kendisi için sormuyordu. Bay Soto’ya Arizona Diamondbacks’in yıldız atıcısına atıfta bulunarak, “Zac Gallen için,” dedi. Bay Soto topu ve kalemi alırken gözlerini ekrandan zar zor ayırdı. Günün sonunda Bay Gallen’ı dolabında Soto imzalı bir beyzbol topu bekliyordu.
Etkileşim kayıtsız bir şekilde gerçekleştirildi. Major League Baseball’daki oyuncular arasında, bir oyuncunun imzasını istemek, neredeyse bir taraftarın imza istemesi kadar yaygındır. Kariyerlerinin ne kadar geçici olabileceğinin farkında olan oyuncular, kelimenin tam anlamıyla hatıra eşyaları topluyorlar; bu, sahayı paylaştıkları büyükleri hatırlamanın bir yolu.
Bay Gallen, “Sonsuza kadar oynamayacağımı anladım” dedi ve “ve rekabet ettiğim oyuncuları alma fırsatına sahip olmayacağım.”
