Çiftlerin birbiriyle irtibat kurmadığı, eşlerin birbirlerine karşı güçlü bağlar hissetmediği, sıkılma hissi ve his yitiminin kelam konusu olduğu, yalnızca dış ve iç baskılar nedeniyle sürdürülen “sessiz evliliklere” dikkat çeken uzmanlar, mikro etrafta ferdî temellere dayalı böylesi sessiz evlilikler olması ve örneklerinin git gide çoğalmasının artık makro bir sorun alanına hakikat evrildiği ikazında bulunuyor. Dr. Nihan Kalkandeler, “Bu evrim bir bulaşma edasıyla bir haneden başka haneye sıçrıyor.
‘Biz’ olma gereksinimini yitirmek, çocukların aile içinde yaş almak yerine ‘tek ebeveynli’ olarak yeni normallerine alışmaya başlamaları, önemli sapma ve toplumsal anomileri beraberinde getiriyor.” diye konuştu.
Üsküdar Üniversitesi Sosyoloji Kısmı Dr. Öğretim Üyesi Nihan Kalkandeler, çiftlerin hiçbir irtibat kurmadığı, sözel ya da duygusal hiçbir temasın olmadığı evliliklere ve toplumsal tesirine ait değerlendirmede bulundu.
Ailenin yeni nesillere kültürel kimliğin ve bedellerin kazandırılması, toplumsal şuurun aktarılmasında birey ve toplum ortasında bir köprü vazifesi üstlendiğini belirten Dr. Nihan Kalkandeler, aile bireyleri için toplumsal şuurun ne ölçüde hayatın merkezinde yer aldığının kıymetli olduğunu söyledi.
Değişimden çiftlerin bağları de hissesini alıyor
Kişilerin gitgide kişiselleştiği yeni dünya sisteminde toplum üzerindeki yansımaların da dönüşüme uğradığını tabir eden Dr. Nihan Kalkandeler, “Bazı kıymetlerimizi kaybediyoruz. Hayatımızın değişim, gelişim ve dönüşümlere hamile olduğunu biliyoruz. Bu değişimden aile tertibi ve çiftlerin ilgileri de nasibini alıyor şüphesiz. Evli çiftin ortasındaki sevgi hissinin da değişime uğraması kaçınılmaz bir durum haline geliyor. İstek edilen değişim, çiftlerin sevgi dolu, olgun, birlikte büyüyen ve gelişen bir bağlantı içerisinde olmalarıdır ve bu fakat karşılıklı uğraş ile mümkündür. Eşlerin birlikte kurdukları yuvada aile bağları kuvvetlendikçe, beraberlik hisleri itimat ve huzur ortamıyla desteklendikçe ortalarındaki sevgi paylaşımı ve münasebetlerinin bedeli de artmaktadır. Buradaki sihirli söz ‘paylaşımdır’. Bu sözün sihrini korumak ise sıkıntı zanaat. Zira paylaşım demek iştirak demektir halbuki ki sonu kişiselliğe çıkan bir paradoksun içinde kaybolan ‘ben merkezli’ bireyler, paylaşım sözünün gerekliliklerinden uzaklaşmış durumdalar.” dedi.
Biz olma uğraşı tükenme eğilimine girdi
Günümüzde çiftler ortasındaki etkileşimin de farklılığa uğradığını kaydeden Dr. Nihan Kalkandeler, “Bir vakitlerin etkileşim sisteminde bayan ve erkek paylaşım içinde birbirlerinin yerini, pozisyonunu anlamlandırırken örneğin benliğin sunumunda bayan ve erkek kendinden fazla birbirini öne çıkarmayı seçerken; bugünün etkileşim tertibinde bayan ve erkek yalnızca kendi kimliklerini müdafaanın eforu içindeler. Öteki bir sözle ‘biz’ olma çaba ve teşebbüsü gün geçtikçe tükenme eğiliminde diyebiliriz. Hal bu türlü olunca ‘sen’in ve ‘ben’in birleşip ‘biz’i oluşturamaması öne çıkıyor ve aile kalabilme uğraşı de ziyan görüyor. Yeni pratiklerimizde rol aldığımız sahnelerin ismi ise ‘sessiz evlilik’ yahut ‘boş kabuk evlilik’ oluyor.” dedi.
Dış ve iç baskılar nedeniyle devam eden evliliklere rastlanıyor
Zaman vakit eşlerin birbirlerine karşı güçlü bağlar hissetmediği, sıkılma hissi ve his yitiminin kelam konusu olduğu, yalnızca dış ve iç baskılar nedeniyle sürdürülen evlilikler görüldüğünü kaydeden Dr. Nihan Kalkandeler, “Toplumsal kabul açısından sürdürülen evlilikler, öbür bir deyişle boşanmaları yakın etrafları tarafından güzel karşılanmayacağı için evli kalmayı tercih eden, birbirine yabancılaşmış ve ‘evliymiş gibi’ yaşayan çiftler, daha doğrusu farklı başka bireyler ve kişiselleşmiş hayatlardan kelam ediyoruz. Şayet çocukları varsa, onların ziyan göreceğini düşünerek sürdürülen evlilikler da öteki bir örneğimiz. Peki bu örnekler, toplumsal normları düşündüğümüzde model olacak nitelikte mi? Emsali olan durumlara eğilim göstermemiz ve farklı deneyimlerden feyz almamız her birimizin kaçınılmaz gerçeğidir.” dedi.
Sessiz evlilikler haneden haneye sıçrıyor
Mikro etrafımızda kişisel temellere dayalı böylesi sessiz evlilikler olması ve örneklerinin git gide çoğalmasının artık makro bir sorun alanına yanlışsız evrildiğini tabir eden Dr. Nihan Kalkandeler, “Bu evrim bir bulaşma edasıyla bir haneden öteki haneye sıçrıyor. ‘Biz’ olma gereksinimini yitirmek, çocukların aile içinde yaş almak yerine ‘tek ebeveynli’ olarak yeni normallerine alışmaya başlamaları, önemli sapma ve toplumsal anomileri beraberinde getiriyor. Toplumu kucaklayan normları kaybetmeye başladıkça toplum üzerinde de olumlu yansımalara rastlamak zorlaşıyor. Yalnızca toplumsal normları korumak için anlaşamayan iki insanı bir ortada tutmak da değil sıkıntı. Ancak şayet bir uyuşmazlık varsa, aile içindeki irtibat pamuk ipliğine tutunuyorsa, oradaki krizi çözebilecek vakti gerçek kullanabilmek gerekiyor.” dedi.
Bu tavsiyelere kulak verilmeli
Bu toplumsal meseleyle çabada yapılabileceklere değinen Dr. Nihan Kalkandeler, kelamlarını şöyle tamamladı: “Eşlerin birbirlerine vakit ayırmaları, birbirleriyle düzgün arkadaş olabilmeleri, hür vakitleri bir arada paylaşma konusunda istekli olmaları, ortalarındaki bağlılığın korunması konusunda istekli ve çabalı olmaları değerli etkenlerdir. Her bireyin kendi biricikliğini, kendi hikayesinin ve bakış açısının olacağını düşünürsek, hayat arkadaşımız dahi olsa eşimizi kendi hikayesiyle kabul etmeye çalışmak, onu şekillendirmemek, empati kurabilmek, söz ve davranışlarımızda müteşekkir olduğumuzu hissettirmek, dayanak olabilmek ehemmiyet arz ediyor. Sona bırakmış oldum fakat ‘biz’ olabilmenin yolu sevgi, şefkat, takdir ve hürmetten geçiyor. Çiftler birbirlerine nasıl hürmet göstereceklerini öğrendiği ve birbirlerinin haklarını gözettikleri, birbirlerini dinledikleri ve hayatın müşterekliğini unutmadıkları sürece sessiz evlilikleri normalleştirmeyeceğimize inanıyorum.”
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
