Yeni bir rapora göre, New York City’deki Siyah ve beyaz işsizlik oranları arasındaki uçurum şu anda bu yüzyılda olduğu kadar geniş ve Büyük Durgunluk sırasındaki en büyük farkı bile aşıyor.
Rapora göre, yılın ilk üç ayında Siyah New Yorklular için işsizlik oranı yüzde 12,2 ile herhangi bir grubun en yüksek oranı olurken, beyaz işsizlik oranı yüzde 1,3 ile 2000’den bu yana en düşük seviyesine geriledi. Perşembe günü The New School’daki New York Şehri İşleri Merkezi tarafından yayınlandı. New Yorklular arasındaki genel işsizlik oranı yüzde 5,3 oldu.
New York City rakamları ulusal tabloyla uyumsuz. Yılın ilk çeyreğinde ülke çapında Siyahi işsizlik oranı yüzde 5,4, beyaz işsizlik oranı ise yüzde 3,2 oldu. Ulusal rakamlar Siyah Hispanik iş arayanları içerirken, New York verileri içermiyor.
New York City’deki Siyah ve beyaz işsizlik oranları, yaklaşık 25 yıldır en az bir yıl boyunca farklılaşmaya devam etmedi ve bu, ülke çapında Siyah işsizliğin yeni düşük seviyelere yaklaştığı bir zamanda oluyor, dedi. raporun yazarı ve merkezdeki ekonomi ve maliye politikası direktörü.
2021 boyunca her iki oran da düştükten sonra, beyaz işsizlik oranı düşmeye devam ederken Siyahi işsizlik oranı 2022’nin ilk çeyreğinde yeniden yükselmeye başladı. Parrott, ikisi arasındaki farkın kabaca ikiye katlanarak yüzde 5,2’den yüzde 10,9’a çıktığını söyledi. İşsizlik açığı buna en son Büyük Durgunluk sırasında, 2009’un ilk yarısına göre yüzde 10,3 iken yaklaşmıştı.
Dr. Parrott, “Bu türden sürekli bir ayrışma daha önce yaşanmamıştı,” dedi en azından bu yüzyılda. “Irk temelli ayrımcılık bunun büyük bir parçası” dedi ve verilerin Siyah iş arayanların genellikle açık pozisyonlar için en son seçilenler arasında olduğunu gösterdiğine dikkat çekti.
Farklı bir analiz yöntemi kullanan şehrin Ekonomik Kalkınma Kurumu, Cuma günü Siyah işsizlik oranının yüzde 10,4’e yükseldiğini, beyaz işsizlik oranının ise yüzde 2,5’e düştüğünü bildirdi.
Genişleyen uçurum, pandemide daha önce kaybedilen iş türleri ile tam olarak açıklanamıyor. Parrott, 2020’den 2021’in sonuna kadar, ülkedeki Covid ile ilgili en katı kuralların bazılarıyla birlikte, 310.000 New Yorklu’nun işlerini kalıcı iş kapanışları nedeniyle ve 406.000 kişinin de küçülme nedeniyle işini kaybettiğini söyledi.
En çok zarara uğrayan sektörler perakende, inşaat ve konaklama gibi “yüz yüze” işlemler oldu. Ancak bu kayıplar, işlerini Siyah New Yorklulardan daha hızlı geri kazanan Latin işçileri orantısız bir şekilde etkiledi.
Parrott, geçen yıl New York’ta en fazla iş ekleyen sektörlerden bazılarının teknoloji ve finans olduğunu ve bunun beyaz ve Asyalı iş arayanlar için orantısız kazançlara yol açtığını söyledi.
Diğer bir engel ise yüksek öğrenime erişimdir. Nüfus sayımı rakamlarına göre, New York City’de beyaz sakinlerin yüzde 78’i dört yıllık veya daha fazla bir derece elde ederken, Siyah sakinlerin yalnızca yüzde 44’ü aynı eğitime sahipti. New School raporuna göre, dört yıllık derecesi olmayan New Yorkluların işsiz kalma olasılığı, diploması olanlara göre iki kattan fazla.
Rapor, Çalışma İstatistikleri Bürosu tarafından kullanılan bir yöntemi izleyerek mevsimsellikten arındırılmış verileri kullandı.
Belediye Başkanı Eric Adams yaptığı açıklamada, geçen yıl göreve geldiğinden bu yana New York City’nin 250.000’den fazla özel sektör işi eklediğini söyledi.
“Ancak bu fırsat eşit olarak paylaşılmadı ve pandemiden orantısız bir şekilde etkilenen New Yorklulara yardım eden ve Siyah New Yorklular arasındaki yüksek işsizlik oranını ele alan adil bir ekonomiyi yeniden inşa etmek için agresif adımlar atıyoruz” dedi.
Kâr amacı gütmeyen bir konut ve ekonomik adalet koalisyonu olan Mahalle ve Konut Geliştirme Derneği’nin yönetici direktörü Barika Williams, istihdam büyümesini teşvik etmek için şehir ve eyalet politikalarının en çok etkilenen topluluklara yeterince odaklanmadığını söyledi.
Özellikle Siyahların çoğunlukta olduğu mahallelerde, “İyileşme şehrin her yerinde eşit bir şekilde gerçekleşmiyor” dedi.
“Şu anda Covid’de olduğumuzdan daha büyük bir işsizlik açığında olmamız şok edici geliyor” diye ekledi.
60 yaşındaki Ronnie Coaxum, 36 yıldır çalıştığı Midtown Manhattan’daki Marriott Marquis otelinin yiyecek ve içecek bölümündeki bir pozisyondan 2020 yılında işten çıkarıldığını söyledi. İş arama zordu; Perşembe günü, iş aramak için Güney Bronx’taki evinden Harlem’deki bir kariyer merkezine gitti.
“Geçici iş yapıyorum, güvenlik yapıyorum” dedi. “Bakım işleri yapıyorum, sadece zıplıyorum.”
İşsizlik oranlarındaki artan ırksal eşitsizlik onu şaşırtmadı. “Bu hep böyleydi,” dedi. “İş görüşmelerinde bunu hissediyorum ama sadece kendim olmam gerekiyor. Beni rahatsız etmesine izin vermem.”
İş arama genç insanlar için de zor olmuştur. Rapora göre, işgücündeki 18 ila 24 yaş arasındaki New Yorkluların yaklaşık yüzde 17’si işsizdi ve bu grupta orantısız bir şekilde genç Siyah erkekler temsil ediliyordu.
Sabıka kaydı olan kişiler için bir kariyer geliştirme ajansı olan Center for Employment Opportunities’in başkan yardımcısı Christopher Watler, daha önce sabıka kaydı olan Siyah erkekler için aramanın iki kat daha zor olabileceğini söyledi.
Küçükken mahkum olan 22 yaşındaki Raliek Mitchiner, 2021’den beri başvurduğu birçok iş için geri arama almadığını söyledi. “Raliek’i duyduklarında otomatik olarak ‘onun Siyah’ olduğunu varsayıyorlar” dedi. “Kimse benim iyi bir çalışan olduğumu, iyi bir adam olduğumu bilmiyor ve bu berbat.”
Bay Mitchiner, Ocak ayında İstihdam Olanakları Merkezi’nde ücretli stajyer olarak çalışmaya başladı ve ayrıca Bronx’taki bir akıl sağlığı tesisinde destek uzmanı olarak gece vardiyasında çalışıyor.
İlk pozisyon, yalnızca geçmişteki mahkumiyeti nedeniyle ona açıktı. “Çalışmak için başım belaya girmek zorunda kaldı,” dedi. Rol için onu öneren bir akrabası sayesinde ikinci oldu.
Perşembe günü, 19 yaşındaki Zsanay Anderson, altı hafta önce sunduğu işsizlik yardımı başvurusuyla ilgili bir güncelleme umuduyla Downtown Brooklyn’deki Çalışma Bakanlığı ofisinde bekledi.
Bayan Anderson, “Yardım etmediler,” dedi. “Tek söyledikleri, hala gözden geçirdikleri.”
Bayan Anderson, kar amacı gütmeyen bir sosyal hizmetler kuruluşunda vaka yöneticisi olarak Mart ayında işini kaybetti ve burada evsizlerin barınak ve akıl sağlığı hizmetleriyle bağlantı kurmasına yardımcı oldu. Geçen yıl Kuzey Carolina’da fiziksel taciz içeren bir ilişkiden kaçan annesiyle birlikte Flatbush’ta bir aile içi şiddet barınağında yaşıyor.
Bayan Anderson, Kuzey Carolina’da bir restoran müdürü olarak çalışıyordu ve iki yıllık bir derece kazanmak için üniversiteye gitmeye hazırlanıyordu. New York’ta üniversiteye kaydolmayı planladığını ve bir sığınakta yaşamaktan yurt odasına geçebileceğini umduğunu söyledi.
Ama önce çalışmak istiyor. Müşteri hizmetleri ve çocuk bakımındaki geçmiş rollere atıfta bulunarak, “Pek çok deneyimim var” dedi.
Brooklyn’deki bir sosyal hizmet sağlayıcısından bir telefon alana kadar, yeni bir iş arayışının “korkunç” gittiğini söyledi.
Bir sonraki durağı, parmak izi ve geçmiş kontrolü için işverenin ofisini ziyaret etmekti.
Wesley Parnell ve Sean Piccoli raporlamaya katkıda bulundu.
