Stanford Hukuk Fakültesi’nde Dekan, İfade Özgürlüğünü Destekliyor. Çalışacak mı?

Stanford Hukuk Fakültesi olağanüstü bir baskı altındaydı.

Yaklaşık iki haftadır, muhafazakar bir federal yargıcın konuşması öğrenciler tarafından kesilen muameleye karşı artan bir öfke vardı. Fiyaskonun bir videosu viral oldu.

Üniversite yetkililerinin yargıçtan özür dilemesi öfkeyi yatıştırmamıştı.

Son olarak, 22 Mart’ta dekan Jenny S. Martinez, aktivistleri azarlayan 10 sayfalık bir avukat notu yayınladı.

“Bazı öğrenciler, bazı noktaların tartışılmaması gerektiğini ve bu nedenle onları tartışma sorumluluğunu üstlenmemeleri gerektiğini düşünebilir” diye yazdı. Ancak, “bir hukuk fakültesinde verilmesi gereken eğitimle bağdaşmaz” diye devam etti.

“Çeşitlilik, eşitlik ve dahil etme taahhüdünün aslında tüm görüşlerin özgür ifadesini korumamız gerektiği anlamına geldiğine inanıyorum.”

İfade özgürlüğü grupları, Dean Martinez’i ifade özgürlüğünün heyecan verici bir savunması olduğunu söyledikleri için selamladı.

Bir ifade özgürlüğü grubu olan Bireysel Haklar ve İfade Vakfı yetkilisi Alex Morey bir e-postada, “Şu anda bunun sorun olduğu her okulda Dean Martinezes’e ihtiyacımız var,” dedi.

Stanford notu, 2014 yılında Chicago Üniversitesi tarafından yapılan benzer bir bildiriyi yineleyerek, ifade özgürlüğüne bağlı olduğunu ve öğrencilerin görüşleri nedeniyle konuşmacıları engelleyemeyeceğini veya başka bir şekilde müdahale edemeyeceğini söyledi.

O zamandan beri, düzinelerce üniversite şimdi Chicago bildirisi olarak bilinen şeyi imzaladı. Yine de, her yıl sağda ve solda yeni ifade özgürlüğü çatışmaları getiriyor gibi görünüyor.

Geçen yıl, Yale’deki hukuk öğrencileri ve California Üniversitesi Hastings Hukuk Fakültesi muhafazakar konuşmacıları rahatsız etti. 2021’de MIT, jeofizikçi Dorian Abbot’u prestijli bir konferans vermeye davet etti ve ardından, bazı öğretim üyeleri ve öğrencilerin pozitif ayrımcılık yönlerine karşı konuşarak zarar yarattığını iddia etmesi üzerine onu davetten vazgeçti.

Aynı yıl, muhafazakar hukuk örgütü Federalist Society’nin Stanford şubesinin üyeleri, hicivli bir el ilanıyla grupla alay eden bir hukuk öğrencisine karşı şikayette bulundu. Üniversite, öğrencinin mezuniyetini kısa bir süreliğine askıya aldı, ancak sonunda broşürün korumalı konuşma olduğunu söyledi.

Stanford ve diğer kurumlar için soru, notun bu endişeli ve görünüşte zorlu siyasi ortamda gerilimi azaltıp azaltmayacağıdır. Yüksek perdeden bir siyaset çağında, yüce ifade özgürlüğü ilkelerine göre yaşamak, sahada dağınık hale gelebilir.

Bazı ifade özgürlüğü savunucuları, herhangi bir üniversite için hassas bir dengeleme eylemini tanımlıyor; bu, kutuplaştırıcı konuşmacılara podyumda bir yer sağlarken aynı zamanda protestocuların anlaşmazlık halinde seslerini yükseltmelerine izin vermelidir.

İşler kontrolden çıkarsa, sınırı ne zaman çizeceğinizi ve kimi suçlayacağınızı anlamak zor olabilir.

Bir medya yangın fırtınasının ortasında, uygulama daha da hileli hale gelebilir. Eleştiri arttıkça, gerçek olaylar çarpıtılabilir, insanlar ve olayların oluşumu hakkında önemli ayrıntılar dışarıda bırakılır.

Bunların hepsi Stanford’da devreye girdi.

“Meyve Suyu Sıkmaya Değer mi?”

ABD Beşinci Daire Temyiz Mahkemesinde muhafazakar bir yargıç olan Stuart Kyle Duncan’ın Federalist Topluluğun öğrenci şubesinin daveti üzerine bir oda dolusu öğrenciyle konuşma yaptığı 9 Mart’ta öfke başladı.

Yargıç olmadan önce, bir Yüksek Mahkeme duruşmasında Louisiana’nın eşcinsel evlilik yasağını savunmuştu. Ve trans bireylerin tercih ettikleri banyoları kullanmalarını kısıtlayan bir Kuzey Carolina yasasını savunmuştu.

Öğrenciler, 2020’de bir yargıç olarak, mahkemeden kendisine kadın zamirleriyle atıfta bulunmasını isteyen trans bir kadının talebini reddetmesine özellikle üzüldü. Hukuk fakültesindeki pek çok kişi hala geçen yıl bir trans öğrencinin ölümünün yasını tuttuğundan, bu özellikle hassas bir konuydu.

Etkinlikte, Yargıç Duncan amansız bir şekilde sıkıştırıldı ve öğrencilerle alay edildi. Hazırlamış olduğu sözleri toparlamaya çalıştı ama sözünü kesmeden birkaç kelimeden fazlasını söyleyemedi. Düzeni sağlamak için bir yöneticiden yardım istedi.

Çeşitlilik, eşitlik ve kapsayıcılıktan sorumlu dekan yardımcısı Tirien Steinbach kürsüye çıktı ve videoya kaydedilecek altı dakikalık açıklamalara başladı.

Odadaki birçok kişiye Yargıç Duncan’ın çalışmasının “zarar verdiğini” söyledi. Ona, “Meyve suyu sıkmaya değer mi?” diye sordu. Yani, Yargıç Duncan’ın konuşma kararı, öğrencilerin neden olduğu bölünmeye değer miydi?

Sözleri internette bir imza anı haline geldi ve “heckler’ın vetosuna” zımni onay verdiği için kınandı. Bireysel Haklar ve İfade Vakfı, Bayan Steinbach’ın sessiz kısmı tüyler ürpertici bir etki yaratacak şekilde yüksek sesle söylediğini söyledi.

Vakıftan Bayan Morey, “Ülke çapında her gün yöneticiler ‘eşitlik’ meselelerini öğrencilerin ifade haklarının önüne koyuyor” dedi. “Bu şeylerin gergin olması gerekmiyor.”

Bayan Steinbach’ın sözleri Fox News ve diğer muhafazakar yayın organlarında kınandı. Tucker Carlson ona “zar zor okuryazar” dedi. Birçoğu onun derhal ateşlenmesini istedi.

Olaydan iki gün sonra, Dean Martinez ve üniversite rektörü, Yargıç Duncan’dan özür diledi ve Bayan Steinbach’ın adını vermeden, “üniversite politikalarını uygulaması gereken personel bunu başaramadı ve bunun yerine uygunsuz yollarla müdahale etti. üniversitenin ifade özgürlüğü taahhüdü ile uyumlu değil.”

11 gün sonra yazdığı notta Dean Martinez, Bayan Steinbach’ı bir yöneticinin “konuşmacının görüşlerine yönelik kendi eleştirileriyle tartışmaya dahil etmemesi gerektiğini” belirterek tekrar eleştirdi. Konuşmacılardan söylemeyi planladıkları şeyin değerini yeniden düşünmelerini istemenin, “kurumsal ortodoksi ve zorlama”nın uygunsuz bir dayatmasını oluşturduğunu yazdı.

Not ayrıca Bayan Steinbach’ın izinli olduğunu da duyurdu.

Arka Hikaye

Bu çıplak kemik anlatısı, daha karmaşık bir durumu gözden kaçırdı ve viral bir videoya dayanarak yargılamaya koşmanın tehlikelerini gösterdi.

Başlangıç ​​olarak, Bayan Steinbach’ın öğrenciler tarafından yönetilen Federalist Cemiyet’in lideri Tim Rosenberger Jr. ile samimi ve verimli bir ilişkisi vardı.

2021’de Stanford’da göreve başlayan Bayan Steinbach, DEI’nin rolünü gaziler, daha yaşlı öğrenciler ve muhafazakarlar gibi grupları içerecek şekilde genişletmek istediğini söyledi. Kendini bir köprü kurucusu olarak görüyordu.

Bay Rosenberger, kendi adına, üniversiteye daha iyi entegre edilmiş bir Federalist Toplum şubesi istediğini ve Bay Rosenberger’i hayal kırıklığına uğratarak birçok öğrenci, profesör ve yöneticinin yapmayacağı şekillerde meşgul olmaya istekli olduğunu bulduğunu söyledi.

Ocak ayında, Bay Rosenberger, Amerikan Sivil Özgürlükler Birliği’nin eski başkanı ve ifade özgürlüğü savunucusu Nadine Strossen ile bir etkinlik için ortak sponsor bulamayınca, etkinliği yöneten Bayan Steinbach’ta bir ortak buldu. .

“Bu biraz cesaret gerektirdi,” dedi.

Bayan Strossen, son yıllarda birçok Federalist Toplum şubesiyle konuştuğunu ve özellikle Kongre Binası’na yapılan 6 Ocak saldırısından bu yana grubun birçok hukuk fakültesinde fiilen “kara listeye alındığını” fark ettiğini söyledi.

Bayan Strossen, bu arka planın, Bayan Steinbach’ın etkinliğe coşkulu katılımını “olağanüstü” hale getirdiğini söyledi.

Bir Sorumluluk Sorusu

Yargıç Duncan’ın konuşmasının sabahı, Bayan Steinbach tüm hukuk fakültesine Dean Martinez tarafından onaylanan bir e-posta gönderdi. Öğrencilerin Yargıç Duncan’la ilgili endişelerini özetledi, ancak konuşmayı durdurmaya çalışan öğrencilerin “yalnızca onu güçlendireceğini” söyledi ve ifade özgürlüğü politikasıyla bağlantı kurdu.

Bayan Steinbach’ın öğrencilerle olan bağlantısı, iki taraf arasında arabulucu olabileceği konusunda ona güven vermiş olabilir. Ancak bir ifade özgürlüğü yangını sırasında infazcı rolünü kim oynamalı? Ve bu mesaj nasıl iletilmelidir?

Üniversite başka hazırlıklar yapmıştı. The Times’ın aldığı bir e-postaya göre, hukuk fakültesi yöneticileri, üniversite yetkililerini öğrencilerin o gün üniversitenin konuşmacı politikasına ters düşebilecekleri konusunda uyarmıştı. Üniversite, hukuk fakültesini temsil eden diğerlerine katılması için bir yetkili gönderdi.

Ancak yargıç bir yönetici istediğinde kürsüye çıkan Bayan Steinbach oldu.

Yargıç, bazı sözleriyle hakarete uğrarken, Bayan Steinbach da ifade özgürlüğünü savundu. “İğrenç hissettiren – zararlı hissettiren, kelimenin tam anlamıyla insanların insanlığını inkar eden – bunu yapmanın bir yolunun daha fazla konuşma olduğuna inanıyoruz, daha az değil” dedi.

Öğrencileri rahatsız olurlarsa ayrılmaya davet etti ama kalanların Yargıç Duncan’ı dinlemesi gerektiğini söyledi. Birçok öğrenci ayrıldı.

Bir röportajda Bayan Steinbach, üniversitenin ifade politikasını uygulamak için orada bulunmadığını söyledi.

Bayan Steinbach, “Benim rolüm gerilimi azaltmaktı” dedi. Yargıç Duncan’a kızdıklarını söyleyen öğrencileri yatıştırmak istedi – “ve umarım yargıca hazırladığı sözlerini söylemesi için yer verir.”

Geriye dönüp bakıldığında, dengeyi doğru bulmadığını söyledi. Ancak, odadaki öğrencilerle konuştuğunu ve sözlerinin dünyaya yayılacağının farkında olmadığını fark etti.

Bay Rosenberger, konferans salonunda Bayan Steinbach’ın sözlerinden rahatsız olduğunu, ancak üniversitenin ifadeyi koruma konusundaki genel başarısızlığı için onun bir tür “günah keçisi” olduğunu söyledi.

Bir yetkilinin kürsüye çıkmasını dilediğini ve öğrencileri daha fazla kesintinin üniversitenin ifade özgürlüğü politikasını ihlal edeceği konusunda uyardığını, ancak DEI dekanı olarak Bayan Steinbach’ın o haberci olmadığını söyledi.

Bay Rosenberger, “İşi kesintiye uğramama politikasını uygulamak olan yöneticiyse, o zaman evet, tamamen başarısız oldu, ancak onun iş tanımı bu değil,” dedi. “İnsanlar ona aptal ve beceriksiz dediler. O, gerçekten kötü bir duruma düşmüş zeki ve iyi bir insan.”

Dean Martinez, The Times’a gönderdiği bir e-postada, o günkü sorunlardan birinin odadaki yöneticiler arasında “net iletişim eksikliği” olduğunu söyledi. Ama suçun en azından bir kısmını Bayan Steinbach’a attı.

“O noktaya kadar ne olması gerektiğine bakılmaksızın,” diye yazdı, “Yargıç Duncan, düzeni sağlamak için bir yönetici istediğinde, yanıt veren, kendisini yönetici olarak tanıtan ve ardından açıklamalarda bulunan Bayan Steinbach oldu.”

Dengeleme Yasası

Bazı öğrencilere göre dekan, notunda Bayan Steinbach’ın daha kapsamlı bir savunmasını sunmayarak, yoğun bir sağcı saldırıya teslim oldu.

Bir protesto lideri olan Denni Arnold, Dean Martinez’e “Bir lider, astlarının olduğu kadar kendi eylemlerinin de sorumluluğunu üstlenir” diye yazmıştı. “Bir lider, kapalı kapılar ardında yapılması gereken konuşmalar ne olursa olsun, dünyaya birleşik bir cephe sunar.”

Michigan Üniversitesi’nde anayasa hukuku profesörü ve bir Stanford mezunu olan Julian Davis Mortenson, daha geniş bir başarısızlık olduğunu öne sürdü.

“Hukuk fakültelerinin, artan sıklıkta gerçekleşecek olan bu gibi tartışmalar için yerinde planları ve protokolleri olması gerekiyor” dedi. “Stanford yeterince hazırlıklı değildi.”

Farkında olmadığı bağlam dışında, Bayan Steinbach’ın daha fazla destek almadığı için hayal kırıklığına uğradığını söyledi.

Profesör Mortenson, “Yerdeki bir yönetici, kelimenin tam anlamıyla bağıran insanlarla dolu bir odada, onları bağırmayı bıraktı ve ayrıca konuşmayı dinlemeleri konusunda ısrar etti” dedi.

Kafa karışıklığının bir kısmı, Stanford’un bir ders gibi bir üniversite etkinliğinin “etkili bir şekilde yürütülmesini” engellemeyi veya aksatmayı engelleyen ifade özgürlüğü politikasında yatıyor olabilir. Bu politikanın tam olarak ne zaman ihlal edildiği belirsizdir – yani ne zaman ve nasıl müdahale edileceğini bilmek zor olabilir.

Hakim Duncan takdim edildiğinde pek çok öğrencinin yaptığı gibi kaba işaretler tutmak veya sivri uçlu sorular sormak ve hatta öğürme sesleri çıkarmak üniversitenin politikasını ihlal etmez.

Dean Martinez, notunda korumalı konuşma ile korumasız konuşma arasında ayrım yapmanın zorluğunu gerekçe göstererek öğrencilere bireysel olarak işlem yapmayacağını söyledi.

“Bir buçuk saat süren etkinlikte 10 dakika bağırmak çok mu?” dedi konuşma özgürlüğü haçlısı Bayan Strossen. “Bu bir muhakeme ve derece meselesidir.”

Bayan Strossen, dengeyi yanlış kurarsanız, diğer tarafta tüyler ürpertici konuşma riskini alırsınız, dedi.

Bayan Strossen, Stanford’da konuşmasından bir hafta sonra, Yale’de geçen yıl ziyareti başka bir öğrenci fırtınası sırasında kesintiye uğrayan muhafazakar bir konuşmacının yer aldığı bir panelde göründüğünü söyledi.

Bayan Strossen, bu kez paneli sırasında hiçbir protestocunun olmamasından etkilendiğini söyledi.

“Endişeleniyorum, belki de rahatsız edici olmayan protestoların bile olmamasının nedeni, öğrencilerin disipline veya ifşaya maruz kalacaklarından çok korkmalarıdır.”