Taa 2006 yılında Iron Lore Entertainment’ın yaptığı Titan Quest’i hatırlayanlar ortamızda mı? Hani şu o devir Diablo II’yle kıyaslanan A-RYO’yu diyorum. Ki yani bu tıbbın baş tacı olan Diablo II’yle kıyaslanabilmek bile başlı başına bir lütuf! Sonrasında motorunu Grim Dawn’a da lisanslamışlardı, en son da neredeyse bir 10 sene kadar evvel tekrar taşınabilir cihazlarımıza kadar girmişti. O Titan Quest’i diyorum işte. Hah, bir mühlet evvel SpellForce 3’ü yapan Grimlore Games’in, THQ çatısı altında ikincisini yapmaya başladığına dair haberlerini almaya başlamıştık. Biz öteki A-RYO’lara daldığımız sırada bayağı bir geliştirip neredeyse de bitirmişler ikinci oyunu. Ben de “Demomuzu denemez misiniz?” diye sorduklarında fark ettim. İşin hoş yanıysa denedikten sonra gördüğüm üzere piyasadaki benzerlerinden farklı ve kendine has şeklini koruyan bir oyun olarak hiç hayal kırıklığına uğratmayacak üzere duruyor olması.
İlk Titan Quest’in en hoş yanlarından birisi de bu türlü mitoloji sosunu elini hiç korkak alıştırmadan boca ediyor olmasıydı. Hatta Antik Yunan’la başlayan bu tema sonraları Mısır’a, Asya mitolojilerine falan da kayıyordu. Burada da başka mitolojilere daha sonra göz kırpar mıyız bilemiyorum lakin tekrar Antik Yunan’da başlıyoruz maceramıza.
Demo oyunun birinci giriş sekansını kapsıyordu o yüzden oyunun ne olacağı konusunda biraz fikir verse de ilerisi için kesin konuşamıyorum. Beğenilen, günümüz oyunlarının çıktıktan sonra da ne kadar değiştiğini de düşünürsek aslında kesin konuşmak imkânsız ya… (Evet, yeniden Diablo IV’ü anıyorum bu noktada içimden) Lakin bana verdiği birinci izlenim, yeniden evvelki Titan Quest’te de olduğu üzere odağını kıssadan yana kullanacak bir A-RYO olacağı istikametinde. Bir Diablo IV, Path of Exile ya da Last Epoch üslubunda dönem sezon güncellenen canlı servis bir oyun beklemek yanlış olacaktır yani.
Titan Quest 2’de öykümüze 1. düzey bir “kahraman” olarak başlıyoruz. Mentorumuz Aristonoe’nin yönlendirdiği birinci adımlarımızda rablerden kutsama alıp sonra da civar köyleri rahat bırakmayan Gryphon’u avlamamız isteniyor. İlahların kutsamasıyla birlikte karakterimizi ne istikamette geliştireceğimizi de seçiyoruz: Earth, ateş ve taş elementlerini kullanarak savaş alanını manipüle etmenizi sağlıyor. Storm, elektrik ve buz elementlerini kullanarak sizi fırtınanın ta kendisine dönüştürüyor. Warfare ise elementlere değil, çeşitli taktik ve silahlara ağırlaşıp onlarda uzmanlaşan bir yetenek ağacı sunuyor. Çok geçmeden ikinci bir kutsama alarak bir başka alanı daha açıyorsunuz lakin isterseniz “biraz ondan, biraz bundan” yapmak yerine tek bir tarafta uzmanlaşmayı da seçebiliyorsunuz. Bu hususta seçim size kalmış.
İşin hoş yanı, bu uzmanlık ağaçlarındaki yeteneklere verdiğiniz puanlar doğrultusunda maharetlerinize çeşitli ek özellikler de açıyorsunuz. Mesela sağ tuşla yaptığınız düz akın yeteneğine puan yatırdınız diyelim. Siz puan verip belirli eşikleri aştıkça “modifiye” slotları açılıyor ve buradan çeşitli ek özellikler ekliyorsunuz yeteneklerinize. Bu da başta çok kolay gözüken sistemi siz kurcaladıkça daha kompleks hale getirmeye başlıyor. Benim oynadığım kısımda gelebildiğimiz karakter gelişimi aşağı üst 6. düzeye denk düşüyordu. İleride bu sistemin bundan bile daha girift hale geleceğine kuşku yok.
Bunun dışında görebildiğim üzere ekipman çeşitliliği falan da yeniden tam bilip kestirim ettiğimiz tipten. Demoyu bitirdiğim sırada üzerimde iki tane sarı, çokça da mavi ekipman vardı. Affix’ler, statlar falan derken daha ilerleyen süreçte ne hale gelir kestirmek güç lakin 2000 başları A-RYO’larını andıran ve onlara öykünen bir sistem üzere hissettirdi bana şu an için. Oynanış olarak da “ekrandaki her şeyi patlatıp yok ettim, yok olmayan kaldıysa onlar da beni harcadı” biçimi oynanışa düşmeyeceğini umuyorum. Demodaki kısımda daha ağır ve oturaklı bir aksiyonu vardı çünkü. (Hoş, yeniden o denli başlayıp sonra tekrar gerisinden kovalayan varmış üzere bir tempoya dönen oyunlar da var. Evet, bu sefer de Path of Exile 2’yi andım)
Gariptir, oyunla ilgili en çok aklımda kalan şeylerden birisi de enfes müzikleri oldu. Yunanca vokalli, Ege ezgili müziklerine tek sözle bayıldım. Her şeyi makus çıksa bile müzikleri daha şimdiden geçer not aldı benden diye şahsi onay damgamı basıyorum şahsen. Menü müziğini dinlerseniz bile hak verirsiniz bence.
İlginç öyküsüyle (sondaki kaçış sekansı bayağı iyiydi), old-school oynanışıyla bende olumlu bir birinci izlenim bıraktı anlayacağınız Titan Quest 2. Demonun sonunda “Yakında Erken Erişim’de göreceklerinizin ufak bir kesimiydi bu” notunu da eklemişler, o yüzden şimdi tam bir tarih duyurmamış olsalar da eli kulağında izlenimi aldım. Esasen Ege kıyılarının de tadı en hoş yazın çıkar şimdi…
