Hâlâ bir müzisyenin canlı performans gösterdiğini gördüğüm en etkileyici hareketlerden biri ve 88 yaşında, daha az değil.
2015 yılında, Radio City Music Hall’daki dört kapalı gişe gösterisinin üçüncüsü sırasında Tony Bennett ve Lady Gaga, liste başı, nesiller arası 2014 düet albümleri “Cheek to Cheek”in tanıtımını yapan bir faturayı paylaşıyorlardı. Birlikte söyledikleri şarkılarda hafif, çabuk bir kimya vardı ama gecenin en iyi bölümleri, her biri kendi hayran kitlesini – Bennett’in zevkli gelenekçileri ve Gaga’nın terzilik konusunda çılgın ama ruhen samimi Küçük Canavarlar – diğerinin dünyasına davet eden solo setleriydi. .
Konserin çoğunda tam bir grup ve orkestra ile çalıyorlardı, ancak kendi setinde bir parça için Bennett bir spot ışığının yakın çevresinde kendisine katılması için tek bir gitaristi çağırdı. Bize şarkının “en iyi arkadaşı Frank Sinatra”ya ithaf edildiğini söyledi ve mikrofonu dudaklarına götürmek yerine yanında tutarak “Fly Me to the Moon”un kadifemsi bir yorumuyla başladı. Birkaç satır sonra mikrofonu bir piyanonun üstüne yerleştirdi ve geri kalanını hiç yükseltmeden söyledi. Tüm mekan sessiz bir sessizlik içinde asılıydı ve Bennett’in sesi o kadar güçlü ve netti ki, ucuz koltuklarda bile her kristal notayı, telaffuz edilen her sözü duyabiliyordunuz.
Büyüleyiciydi ve özünde Tony Bennett’ti: gösterişsiz zarafet, kaçınılmaz olarak adının unutulması ve hepsinden önemlisi, her şarkıcıdan bir anda, sanki gibi projeksiyon yapabilen olağanüstü yetenekli bir kuşatıcıya dönüşme kolaylığı. bir opera şarkıcısı.
Ağustos 2021’de Alzheimer hastalığıyla mücadele ederken, Cuma günü 96 yaşında ölen Bennett, yine Lady Gaga ile aynı sahnede son kez sahneye çıktı. Bir kez daha güç ve dayanıklılık gösterdi, bu sefer sadece performans göstererek. Dokunaklı bir “60 Dakika” bölümü, Bennett’in provalardaki mücadelelerini ancak sahneye çıktığında nihai zaferini yakaladı. Geçişlerde Gaga, “Bana ‘tatlım’ dedi. Ama kim olduğumu bildiğinden emin değildim. Yine de, grup başka bir şarkının açılış notalarını vurduğunda ve Bennett şarkı söylemeye başladığında, şaşırtıcı bir dönüşüme tanık oldu.
“Müzik çaldığında ona bir şey oluyor,” dedi. “Ne yaptığını tam olarak biliyor.”
İşte her müzisyenin kariyerinin gidişatını değiştiren beklenmedik bir işbirliğinin son perdesi. Gaga, “Cheek to Cheek” için Bennett’le ilk kez bağlantı kurduğunda, bazı şüpheciler bunu, çılgın bir pop kışkırtıcısının ilk büyük fiyaskosunun ardından eski bir caz şarkıcısı olarak yeniden markalaşmasının bir yolu olan anlayışlı bir dikkat dağıtmadan başka bir şey olarak görmedi. abartılı (geriye dönüp bakıldığında, biraz hafife alınmışsa) 2013 albümü “Artpop.” Ancak Bennett’le çalışmasına getirdiği zevk, saygı ve müzikal zeka, şüphesiz hayranlarını ve eski nesil dinleyicilerin saygısını kazandı. 2015’te o gece Radio City’den ayrılırken, kaç kişinin “Lady Gaga’nın gerçekten yapabileceği hakkında hiçbir fikrim yoktu” diye mırıldanan versiyonlarını duyduğumu takip edemedim. şarkı söylemek!”
Bennett de kurnazca zamanlanmış yeniden icatlara yabancı değildi. 60’lı yaşlarının sonlarında MTV’yi kasıp kavurdu, Elvis Costello ve KD Lang ile işbirliklerini içeren ve sonunda kendisine yılın albümü dalında Grammy kazandıran bir “Unplugged” albümü kaydetti. 2006’dan 2012’ye kadar “Duets” albüm serisinde daha eklektik ve hatta bazı durumlarda daha genç müzisyenlerle şarkı söyledi. Amy Winehouse’da bir akrabalık ruhu buldu, ancak bağlantıları kısa sürdü. “Duets II” için yaptıkları muhteşem “Body and Soul” yorumu, kaydettiği son şeydi. Ölümünden sonra, Winehouse’un 28. doğum gününde single olarak yayınlandı.
Gaga, Bennett’in aktif kalma ve genç nesil müzisyenlerle ilişki kurma arzusunu tatmin etti ve onun profesyonel istikrarı, onu düet partnerlerinin en kararlısı haline getirdi. Ancak Gaga, Bennett’in akıl hocalığının onun hayatını “kurtardığını” da söyledi. O zamanlar seksenlik olanın örneği, ona şimdiki anın başarılarının veya başarısızlıklarının ötesinde düşünmesini ve bir müzik kariyerinin uzun ömürlülüğünü değerlendirmesini sağladı. “Ben çok üzgündüm. uyuyamadım Kendimi ölü hissettim,” dedi Gaga, “Cheek to Cheek”ten önceki zaman için. “Ve sonra Tony ile çok zaman geçirdim. Arkadaşlığımdan ve sesimden başka bir şey istemedi.”
Sesleri veya enerjileri her zaman özellikle iyi bir uyum yakalamıyordu – Gaga işbirliklerine sabırsız bir teatrallik katarken, Bennett’in sesi yaşlandıkça daha da rahat ve yapaylıktan uzak görünüyordu – ama paylaştıkları karşılıklı hayranlık yeterince gerçekti. ilgili izleyicilerinin ve nesiller boyu kohortlarının zihinlerini açın. Cole Porter’ın cover’larından oluşan Grammy ödüllü 2021 albümleri “Love for Sale” ile Bennett, bayrağı Gaga’ya devrediyor ve onun Great American Songbook’u canlı tutma konusundaki ömür boyu sürecek görevini sürdürebileceğini düşünüyor gibiydi. Gaga da karşılığında Küçük Canavarlara ödevlerini yapmalarını ve Amerikan popüler müziğinin zengin tarihini takdir etmelerini söylüyordu.
Son ve en acı-tatlı karşılıklı saygı anlarından biri, Cuma günü sosyal medyada dolaşan bir “60 Dakika” klibi ile sonsuza dek ölümsüzleştirilen 2021 Radio City programı sırasında geldi. Haftalarca ona “tatlım” dedikten sonra, bu isim sonunda ona geri geldi – başka neredeydiler? – Sahnede. “Vay!” Bennett, düet partnerinin bariz zevkine göre ağladı. “Lady Gaga!”
