“Orada bir bar vardı,” dedi bir Crown Heights, Brooklyn, Mart ayı başlarında 835 Nostrand Bulvarı’ndaki şarküteri, Başkan Caddesi ile kesiştiği yerde. “Uzun zaman önce.”
Altmış yıl önce, bir zamanlar o köşeyi işgal eden siyah sosyal kulüp, bu kadar katlanmış bir caz konserine ev sahipliği yaptı, bir başlığı var: Ocaklar Gecesi. Trompet yıldızı Freddie Hubbard’ın 1960’ların ortalarında liderlik ettiği düzinelerce performansdan, 9 ve 10 Nisan tarihlerinde La Marchal’da arkadaşı ve baş rakibi Lee Morgan’ın yer aldığı iki gecesi, Çağgının tarihinde tartışmasız en ünlü caz çalışması olarak müjdelendi.
Trompeter ve besteci Terence Blanchard, 1966’da LP’de ilk kez piyasaya sürülen konserden gelen kayıtlara atıfta bulunan bir telefon görüşmesinde, “Bu beni ‘kendi işini bulmalısın’ ‘demeyi sağlayan kayıtlardan biriydi.
Ocak gecesi bir gerginlik gecesiydi. Her ikisi de 1938 doğumlu Hubbard ve Morgan, her biri kendi kavşağında olmasına rağmen, 27 yaşına geldiğinde işteki en sıcak trompet oyuncularıydı. Her zaman hırslı olan Hubbard, geleceğini bir grup lideri olarak güvence altına alıyordu; Morgan, pop listelerinde hit rekoru “The Sidewinder” ın olası yükselişini izlerken bağımlılıkla mücadele ediyordu.
Orville O’Brien adlı bir mühendis, Alto Saksafon ve Flüt James Spaulding, piyanist Harold Mebern Jr., basçı Larry Ridley, davulcu Pete Laroca ve başka bir özel konuk, Big Black, Congas’ta da dahil olmak üzere ağır ağırlıklarla dolu bant yuvarlandı. Trompetçi Kenny Dorham gibi müzisyenler de dahil olmak üzere iyi giyimli Brooklynites, yeri kapasiteye doldurdu. Bir stande kalabalığı çubuğun yanına doğru ilerledi.
Her iki gece de ön sırada oturan trompetçi Eddie Henderson, “Herkes ocaklardan bahsettiğinde, tekrar oradaymışım gibi görebiliyorum” dedi. “Freddie ve Lee’ye bakıyordum ve çığlık atıyordum ve bağırıyordum. Bu kaydı duyduğumda sesimi duyabiliyorum.”
