“Yani bu doğru değil mi? Bu doğru değil?”
Donald J. Trump’ın Manhattan’daki ceza davasını denetleyen hakim, az önce eski başkanın avukatı Todd Blanche’ın sözünü kesmişti. Bay Blanche, müvekkilinin yıllardır kamuoyuna açık olan bir beyanın “AZ ÖNCE BULUNDU!” diye yazdığı bir sosyal medya paylaşımını savunmanın tam ortasındaydı.
Bay Blanche, Salı günkü duruşmada Bay Trump’ın paylaşımının yanlış olduğunu zaten kabul etmişti. Ancak yargıç Juan M. Merchan tatmin olmadı.
Yargıç Merchan kürsüden avukata bakarak, “Anlamam gerekiyor,” dedi, “neyle uğraştığımı.”
Neyin doğru olduğu ya da en azından neyin kanıtlanabileceği sorusu her davanın merkezinde yer alır. Ancak Manhattan Bölge Savcılığı tarafından bir seks skandalını gizlemek için iş kayıtlarında tahrifat yapmakla suçlanan bu davalı, elli yıl boyunca binlerce ve binlerce kelime kusarak, bazen birkaç dakika içinde, bazen aynı nefeste kendi kendisiyle çelişerek, olayın ne olduğunu pek umursamadan geçirdi. söylediklerinin sonuçları.
Bay Trump, kendi sözlerini, tek kullanımlık, tek kullanımlık ürünler olarak değerlendirdi ve herhangi bir derin inancın göstergesi olmayabilir. İfadeleri üst üste yığma eğilimi çoğu zaman destekçilerini eğlendirerek veya onların ilgisini çekerek -bazen tehditleri ve hatta şiddeti teşvik ederek- eleştirmenlerinin ve rakiplerinin dikkatini dağıtıyor, öfkelendiriyor veya basitçe kafalarını karıştırıyor.
Bay Blanche duruşmada bir ceza hakimine müvekkilinin yanlış bir şey söylediğini söylediği konusunda kayıtsız göründüyse, bunun nedeni rutinin artık çok tanıdık hale gelmiş olması olabilir.
