Yaşam hattı
Sevgili Günlük:
Bir toplantı için şehir merkezine gidiyordum, bu yüzden 96. Cadde’den 2 numaralı trene bindim. Vagonun sonuna geçtim.
42. Cadde’ye girdiğimizde, yolcular akın etti. Aralarında kendine güvenen bir tavırla yürüyen orta yaşlı bir kadın vardı. Turuncu bir gömlek, uzun bej bir etek ve beyaz stilettolar giymişti. Belki de bir şirket toplantısına gidiyordu, diye düşündüm.
Oturacak yer bulmak için etrafa bakındığını gördüm ve sonunda önüme geçti. Birbirimize baktığımızı anlayınca yanımdan geçti.
Tam o anda tren sarsıldı ve tünelde hızla ilerlemeye başladı. Başımın üstündeki çubuğa tutunmaya çalıştım ama başaramadım.
Kendimi geriye doğru düşerken hissettiğim anda turuncu tişörtlü kadının da dengesini kaybettiğini ve tutunacak bir şey aradığını fark ettim.
Kolları yel değirmenleri gibiydi ve sağ elim refleksif bir şekilde can simidi gibi onunkine uzandı. Hemen kavradı.
