Chicago Üniversitesi’nde öğretim görevlisi olan Rebecca Journey, yeni lisans seminerine “Beyazlık Sorunu” adını vermeyi pek düşünmedi. Adı kışkırtıcı olsa da, antropoloji dersi tanıdık akademik alanı kapsıyordu: “beyaz” ırk kategorisinin zaman içinde nasıl değiştiği.
Kasım ayında gelen kutusu düzinelerce yabancıdan gelen iğneleyici mesajlarla patladığında şaşırdı. Biri onun “son derece kötü” olduğunu yazdı. Bir diğeri: “Kafanı uçur.”
Kışkırtıcı, on binlerce sosyal medya takipçisi olan ikinci sınıf ve muhafazakar bir aktivist olan Daniel Schmidt’ti. Kurs açıklaması ve Dr. Journey’nin fotoğrafı ve üniversite e-posta adresiyle birlikte “Beyazlara karşı nefret artık ana akım akademik araştırma” şeklinde tweet attı.
Ürkmüş, Dr. Journey, yeni basılmış bir doktora. akademik iş piyasasına girmeye hazırlanırken, sınıfını bahara erteledi. Daha sonra, Bay Schmidt’i kendisine bilgi vermek ve taciz etmekle suçlayarak üniversiteye şikayette bulundu.
19 yaşındaki Bay Schmidt, kimseyi onu taciz etmeye teşvik ettiğini reddetti. Ve üniversite yetkilileri iddialarını reddetti. Bildikleri kadarıyla, Bay Schmidt’in kişisel olarak ona kötü niyetli herhangi bir e-posta göndermediğini söylediler. Ve üniversitenin akademik özgürlüğe uzun süredir devam eden ve çokça övülen taahhüdü altında, ifade yalnızca “gerçek bir tehdit veya taciz oluşturduğunda” kısıtlanıyordu.
Üniversitenin Chicago beyannamesi olarak bilinen 2014 ifade özgürlüğü ilkeleri beyannamesi, özellikle liberal öğrenciler muhafazakar konuşmacıları azarladığında, kampüs tartışmalarını yönetmekte zorlanan ülke çapındaki kolejler için bir mihenk taşı ve rehber haline geldi. Çok sayıda okul bunu benimsedi.
Ancak Chicago Üniversitesi’nde akademik yılın geri kalanında takip edilenler, ilkelerinin tek bir tweet’in iğneleyici sözler ve tehditler yağdırabileceği yeni, hızla değişen bir ortama hitap edip etmediğini test etti.
Akademisyenlere yönelik muhafazakar saldırıları izleyen Fakülte İlk Müdahale Uzmanları’ndan Isaac A. Kamola, Chicago bildirisinin kampüslerde olup bitenlerin “iyi niyetle yapıldığını ve insanların fikirlerle ilgilenmeye ilgi duyduğunu” varsaydığını söyledi. Ancak, “Daniel Schmidt’in parçası olduğu ekosistemin sohbet etmekle hiçbir ilgisi yok” diye ekledi.
Bir hukuk profesörü olan Geoffrey R. Stone, Chicago bildirisini hazırlayan fakülte komitesine liderlik etti. O zamanlar grubun çevrimiçi tehditlerin ifade özgürlüğüne nasıl zarar verebileceğini düşünmediğini söyledi – Bay Schmidt’in halka açık bilgiler içeren bir tweet attığı bu durumu boşverin.
Berkeley’deki California Üniversitesi’nde anayasa hukuku bilgini olan Erwin Chemerinsky, yanıtı bilmesine rağmen tekrar tekrar göndermenin taciz olabileceğini söyledi.
Ancak, “Zor soru şu ki, bu çizgi nerede aşıldı?”
Bay Schmidt, onun tam da ayrımda durduğunu anlamış görünüyordu.
Mart ayında “Başka herhangi bir okul muhtemelen şimdiye kadar beni okuldan atardı” diye tweet attı. “UChicago, ifade özgürlüğünü önemseyen tek en iyi okul.”
Düşman Bir Aktivist
Beyazlığı araştıran sınıflar, onlarca yıldır sosyal bilimler bölümlerinde öğretiliyor. Öğrenciler, diğer şeylerin yanı sıra zenginliği ve siyasi gücü etkileyen beyaz insanlara nasıl norm olarak davranıldığını keşfederler.
Dr. Journey’nin müfredatı, “Yahudiler Nasıl Beyaz Halk Oldu?” Gibi okumalar içeriyordu. Karen Brodkin ve WEB Du Bois’nın daha az bilinen bir makalesi olan “The Souls of White Folk”.
Yine de benzer kurslar, muhafazakarlar tarafından bölücü olduğu için incelemeye alındı.
“Mesela bu ne diyor? Beyaz olduğum için bir sorun olduğumu mu? Bay Schmidt bir TikTok videosunda söyledi.
Bir röportajda Bay Schmidt, amacının Dr. Journey’e “normal Amerikalıların ne düşündüğünü” göstermek olduğunu söyledi. Ancak ona ölüm tehditleri veya nefret dolu mesajlar gönderen herkesi kınadı. Ve e-posta adresini göndermemiş olsa bile, “kabul edelim, insanlar onu bulurdu” dedi.
Bay Schmidt daha önce de kendisini düşman rollerde bulmuştu.
Geçen yıl boyunca, artık Ye olarak bilinen sanatçı Kanye West’i, bir Holokost inkarcısı olan Nick Fuentes ile birlikte tanıttığı, başkanlık için aktif olarak destekledi. Bay Schmidt, siyasi aktivizmi veya Bay Fuentes ile ilişkileri hakkında yorum yapmayı reddetti.
Bay Schmidt, üniversitedeki ilk yılında öğrenci gazetesi The Chicago Maroon’dan, editörlerinin Instagram’da başka bir köşe yazarını defalarca düşmanlaştırdığını söylemesi ve başkalarını ona spam göndermeye teşvik etmesi üzerine kovuldu. Bay Schmidt, sadece “tanınmış bir kişiye seslendiğini” söyledi.
Muhafazakar bir kampüs yayınından da kovulduktan sonra Bay Schmidt, “Kampüste Beyaz Nefretle Savaşma Zamanı” gibi makalelerin yer aldığı College Dissident adlı kendi web sitesine döndü.
Aktivizmi, üniversiteleri liberal ortodokslukla suçlamaya adanmış bir endüstriyi ateşlemeye yardımcı oldu. Campus Reform ve The College Fix gibi web siteleri, Fox News, Breitbart ve The Daily Caller gibi muhafazakar haber kaynaklarının kendi hikayelerini ortaya çıkaracağını umarak, öğrencileri kampüs tartışmaları hakkında haber yapmaları için yıllarca eğitti.
Üç yayın da sonunda Dr. Journey’nin sınıfı hakkında yazdı.
Ve kurs kataloğu, dersin kış için iptal edildiğini söyledikten sonra, Bay Schmidt bunu kutladı. “Bu büyük bir zafer” diye tweet attı.
Cezalandırmak İçin Bir İtiş
Bay Schmidt’in Kasım ayında kursla ilgili ilk tweet’lerinden iki hafta sonra, o zamanlar kolej dekanı olan John W. Boyer, bir avuç personele ve fakülteye olayı “siber zorbalık” olarak tanımlayan bir e-posta gönderdi. isimsiz tehditleri ve tacizi harekete geçirmek. Üniversitenin buna izin vermeyeceğini de sözlerine ekledi.
Ancak Şubat ayına kadar üniversite, Dr. Journey’nin şikayetlerini reddetmişti. Yetkililer mahremiyet endişelerini gerekçe göstererek davayı tartışmayı reddettiler, ancak okulun “çevrimiçi iletişim içeren vakalar da dahil olmak üzere taciz, tehdit veya diğer suistimalleri ele alan ve tüm öğrencileri kapsayan politikaları” olduğunu söylediler.
Dr. Journey çok kızmıştı. The Times’a “Sadece kişisel olarak adalet duygusu için bu öğrenciye disiplin cezası verilmesini istemiyorum” dedi. “Siber tacize göz yummanın caydırıcı bir etkisi yok.”
Öğrenci dekan yardımcısı Jeremy W. Inabinet, görevden alınmasında, çevrimiçi eleştirinin hedefi haline gelmenin rahatsız edici olabileceğini kabul etti. Ofisinin, kolejin öğrenciyle konuşmasını tavsiye edeceğini söyledi.
Bay Schmidt, bu tartışmanın gerçekleşmediğini söyledi.
Mart ayında, kursun başlamasına dört gün kala, bu kez TikTok’ta, Dr. Journey’in The Maroon’daki bir Aralık köşesinden ve Kasım ayında yerel bir haber makalesinden şikayet ederek yeniden bir paylaşımda bulundu. Siber teröristlerin kazanmasına izin veremeyiz.”
Videoda, “İnsanların bu dersleri kimin verdiğini bilmeye hakkı var” diyerek, fotoğrafını ve e-posta adresini yeniden paylaştı. Dr. Journey’nin gelen kutusu yine yanıyordu.
Yöneticiler zaten güvenliği artırmıştı. Dr. Journey’nin sınıfını, anahtar kartlı erişim gerektiren bir binaya taşımışlar ve konumu kamuya açık bir şekilde listelememişlerdi. Journey, üniversitenin güvenlik devriyelerini güçlendirdiğini söyledi.
Yetkililer, akademik özgürlüğü destekleyenlerin birçok kolejin yapamadığını söylediği önemli adımları da attılar: Dr. Journey’in ders verme hakkını onayladılar ve kurumu ondan uzaklaştırmadılar.
Ancak Dr. Journey, evine ve ofisine mektupların yanı sıra toplamda yüzlerce e-posta akışı almaya devam etti. Birisi onu bir Pornhub haber bültenine kaydettirmiş.
Dr. Journey, Nisan ayında üniversiteye başka bir şikayette bulundu ve bu kez o zamanlar antropoloji bölümünün başkanı olan Shannon Lee Dawdy tarafından da imzalandı.
“Akademik özgürlüğe adanmış bir kampüste,” diye yazdılar, “öğrencilerin fakülteye gözdağı verme ve sevmedikleri materyalin öğretimini durdurma niyetiyle kamuoyunda nefret kampanyaları başlatmalarına izin verilemez.”
O şikayet de reddedildi.
Sivil haklar ve teknoloji üzerine çalışan Miami Üniversitesi hukuk profesörü Mary Anne Franks, üniversitelerin öğretim üyelerinin sindirilmesine daha fazla dikkat etmesi gerektiğini söyledi.
Siber zorbalık “bir kişi için, bir konuşma sırasında bir kişiye hoş olmayan şeyler bağırmaktan çok daha kasıtlı, gaddar ve tehdit edicidir” dedi ve Bay Schmidt’in davranışının “tam olarak verdiği tepkiyi oluşturmak için çok hesaplı olduğunu” da sözlerine ekledi.
Chicago bildirisini yazan Profesör Stone, öğrencinin eylemlerinin konuşma üzerinde “ürpertici bir etkisi” olabileceği konusunda hemfikirdi. Ancak, örneğin bir kişi hakkında haber yapan bir gazete ile Bay Schmidt’in eylemleri arasındaki farkı kimin belirlediğini sordu. Her ikisi de nefret postası ve tehditlerle sonuçlanabilir, dedi.
Profesör Stone, özel bir kurum olarak üniversitenin politikalarını değiştirerek öğrencilerin, personelin ve öğretim üyelerinin göz korkutucu olması amaçlanan materyalleri yayınlayamayacağını söyledi.
Ancak tavsiye etmediği böyle bir hareket, üniversitenin halka açık olması halinde İlk Değişikliğe ters düşeceğini ve kendi zorluklarını beraberinde getireceğini söyledi.
“Hukuk veya kurumların bu tür şeyleri izlemesi çok zor” dedi. “Yöneticileriniz, kimin peşinden gittikleri ve kimin peşinden gitmedikleri konusunda önyargılı olabilir.”
Ve Bay Schmidt’in amacının gözdağı vermek olduğuna dair güçlü bir savunma yapılabilirken, Profesör Stone, “Amacın ne olduğunu anlamaya çalışma işine gerçekten girmek istiyor musunuz?” dedi.
Bu açıklama çözüm isteyen öğrenciler için tatmin edici olmayabilir. Dr. Journey’nin sınıfında son sınıf öğrencisi olan Watson Lubin, üniversiteyi kısmen akademik özgürlük konusundaki itibarı nedeniyle seçtiğini söyledi. Ancak dört yıl boyunca ifade özgürlüğü retoriğinden rahatsız olduğunu söyledi.
“Daniel Schmidt’in burada gerçekten bir emsal oluşturduğundan endişeleniyorum,” dedi, “ifade özgürlüğü himayesi altında, bir profesörü aşağı yukarı korkutup taciz edebildiğin ve TikTok ve Twitter’da inanılmaz takipçi kitlen olduğun yerde.” ürpertici konuşma amacıyla onlara.
Birkaç hafta önce, ikinci sınıfı kapanırken, Bay Schmidt sınıfla ilgili başka bir TikTok videosu yayınladı ve Dr. Journey’nin köşesinden yine şikayet etti.
“Bu çok uzak,” dedi. “Okulumdaki çocuklar, ne, parti yapıyorlar. Eğleniyorlar. Ve bu arada, bununla ilgilenmem gerekiyor.
