Bir yıl önce, Connecticut, açılış turunda 12. sırada yer alan New Mexico Eyaleti tarafından üzülerek NCAA turnuvasından alev alev çıktığında, Koç Dan Hurley ertesi Pazartesi sabah 7’de ekibi ve oyuncularıyla görüşmek için ofisine geri döndü.
Dört yıldır Storrs, Conn.’daydı ve sezon sonrası bir maç kazanmamıştı. Düşünmek için zamana ihtiyacı yoktu.
Hurley toplantılar hakkında “Diğer koçlar bunu yapmamı istemedi” dedi. “Karar veremeyecek kadar duygusal olduğumu düşündüler ama tam olarak nereye gitmemiz gerektiğini biliyordum.”
Hurley o gün planını açıkladı. Adama Sanogo, forvet Andre Jackson Jr. ve guard Jordan Hawkins’ten oluşan üç kişilik çekirdeğini oluşturacak oyuncular getirerek kadroyu yeniden oluşturacaktı. Eklemelerin iki ana özelliği vardı: Topun dışına şut atabiliyorlardı ve büyük anlarda küçülmüyorlardı.
Bir yıl önceki o soğuk Mart sabahının tohumları, Connecticut’ı Cumartesi gecesi Miami’yi 72-59 mağlup ettikten sonra ulusal şampiyonluk maçında bir noktaya taşıdı. Huskies, Pazartesi gecesi San Diego Eyaleti ile oynayacak ve Lamont Butler Jr.’ın buzzerdeki atlayışı Florida Atlantic karşısında 72-71’lik bir zaferi kurtardığında, başka bir Güney Florida takımı için geceyi mahvetti.
Huskies, 25 yıl içinde beşinci şampiyonlukları olacak olan, UCLA ve Duke dışında hiçbir erkek programının başaramadığı, son zaferle kaotik bir turnuvaya bir tür düzen getirebilir.
Aralarında Kemba Walker, Ray Allen, Emeka Okafor ve Richard Hamilton’ın da bulunduğu UConn kraliyetinin geçit töreninden önce bir başka kesin zaferle finale ulaştılar. Huskies’in tek rahatsız edici anları, Miami’nin ikinci yarıda 20 sayılık bir üstünlük kurduktan sonra geçiş aralarını körükleyen top kaybı nöbetlerinden kaynaklanıyordu.
UConn’un turnuvadaki en yakın maçından sonra Hurley, “Takım olarak zayıf ve derin olduğumuz hiçbir yer yok,” dedi. “Böylece rakibimizi bir nevi yere serebiliyoruz ve her iki tarafta da kaliteli malları bir araya getirmeye devam edebiliyoruz.”
“Kümülatif bir etkisi var. Rakipleri kırmayı başardı.”
Cumartesi gecesi Huskies için katalizör, gün doğumundan gün batımına kadar oruç tuttuğu Müslümanların kutsal ayı olan Ramazan’ı kutladığı için içki içmekten memnun olan Mali’den küçük Sanogo’ydu.
21 sayı, 10 ribaund ve 2 blokla katkıda bulunan Sanogo, “Hindistan cevizi suyumu ve meyvemi alırsam iyi olacağım” dedi.
Huskies, 13 sayı ile Hawkins tarafından da desteklendi.
UConn’un keskin nişancı ikinci sınıf kanadı Hawkins’in oynayıp oynamayacağı, ihbardan kısa bir süre öncesine kadar belli değildi. Perşembe gecesi biftek ve kalamardan oluşan bir akşam yemeğinden sonra Cuma günkü antrenmanı mide bulantısı nedeniyle kaçırdı ve bu, takım doktorlarını Houston şehir merkezindeki otellerinde Hawkins’i takım arkadaşlarından izole edecek kadar endişelendirdi.
Ancak Hurley’e göre “son iki gündür kendini ölü gibi hisseden” Hawkins dizilişteydi ve maçın 14. saniyesinde kanattan uzun bir 3 sayılık atış yaparak midesinin yatıştığına dair bir işaret verdi.
Forvet Alex Karaban devre arasında 3 sayılık bir atış yaptı ve etki için bir şutör kaz boyunlu formu tuttu, Huskies soyunma odasına 37-24 önde gitti ve Jackson seçimden sadece dört dakika sonra sadece biraz daha fazla oynadı. iki hızlı faul kadar.
Kasırgalar için iyi bir işaret değildi. Huskies, bu turnuva aracılığıyla buraya, ikinci yarıda bir saldırı ile onları ezmeden önce, çoğunlukla rakipleriyle bir buçuk dakika boyunca jokey oynayarak gelmişlerdi. İlk yarıda Iona’yı geride bıraktılar ve St. Mary’s’i bir sayı ve molada Gonzaga’yı 7 sayı önde götürdüler. Sadece Arkansas’a karşı rahat bir şekilde öndeydiler.
Iona’ya karşı oynanan o ikinci yarı, Huskies’i yatıştıran şey olabilir.
Sanogo, geçen sezonun başarısızlığını düşünmenin doğal olduğunu söyledi.
Sanogo, Iona’ya karşı soyunma odasına yaptığı yürüyüşle ilgili olarak, “Ben de baskı hissediyordum,” dedi. “’Kahretsin, neden Iona’ya karşıyız?’ Ama düşündükten sonra çalışmamız iyi değildi. Bunu anladık, savunmamızı biraz değiştirdik ve uçabildik.”
Huskies, turnuvada sezona 14 ikna edici galibiyetle başlayan takıma çok benziyordu, buna normal sezonu ülkenin en iyi takımı olarak bitirecek olan Alabama’nın patlaması da dahil. Ancak bu sıcak başlangıçtan sonra, Huskies, turnuva öncesinde istikrara kavuşmadan önce, sekizde altısını kaybederek raydan çıktı.
Ulusal yarı finaller geldiğinde Connecticut, Hurricanes’e Houston’dakiler arasında belki de en korkutucu rakibini sundu.
Miami’nin karşı karşıya kaldığı sorulardan biri, pivot kılığına giren 1.80 boyunda, 240 kiloluk bir power forvet olan Norchad Omier’in Huskies’in döner kulelerine nasıl dayanacağıydı: yontulmuş Sanogo ve yükselen Donovan Clingan, 7- 2 birinci sınıf öğrencisi.
Nikaragua’da büyük liglerde oynamak isteyerek büyüyen Omier, lise son yılında Miami’ye taşınacak kadar bir basketbol umudu haline gelene kadar, Sanogo’ya karşı çok az direnç gösterebildi ve hücuma fazla katkıda bulunamadı. İkinci yarının iki dakikasına kadar ilk basketini atamadı ve bu sırada Miami 17 sayı gerideydi.
Connecticut’ın serbest akan hücumunun tıkandığı ender durumlarda, Huskies, bir çift 3 sayılık atış da dahil olmak üzere 11 şut denemesinden 9’unu yapan Sanogo’ya topu atabilirdi. Clingan’ın sadece 4 sayısı vardı, ancak hücum ribaundları ve havada uçuşan kolları Miami’yi defalarca engelledi.
Kasırgalar, Houston’a giden en zor yolu aşmıştı.
İlk tur galibiyetinde son 10 puanı almadan önce Drake’i geç takip ettiler. 4 numaralı seribaşı Indiana’yı şaşkına çevirdiler, 1 numaralı seribaşı Houston’a saldırdılar ve Midwest Regional’ı kazanmak için 2 numaralı Texas’ı geçtiler.
Connecticut ile yapılan maç, Miami’nin 73 yaşındaki eski teknik direktörü Jim Larrañaga için güzel anıları canlandırdı. Final Four’a bir önceki yolculuğu, 2006’da, bölgesel bir finalde üst sıralarda yer alan Connecticut’ı deviren bir Cinderella-in-sneakers George Mason takımıyla gelmişti.
Bu sefer Larrañaga için böyle hatıralar yaratacak anlar olmayacaktı.
Aslında, Miami guardı Nijel Pack ikinci yarıda ayakkabısını patlattıktan sonra yedek kulübesinde birkaç dakika mahsur kaldığında, bu bir işaret olabilirdi. Ekipman müdürünün kendisine uyan bir ayakkabı bulması için soyunma odasına birkaç kez gitmesi gerekti.
Görünüşe göre ikisi de cam terlik yapmadı.
