Yılın son grand-slam’i ABD Açık öncesi İsveçli eski dünya 1 numarası Mats Wilander, kanılarını paylaştı ve favoriler hakkındaki görüşlerini belirtti.
JANNIK SINNER’İN DOPİNG KARARI
Fecî bir süreç oldu. Zira bir test yapılıyor ve gramın milyarda biri kadar, neredeyse hiçbir şeye eşit bir sonuç alınıyor. Lakin test konusunda bu kadar güzel olabiliyorsanız, süreç kelam konusu olduğunda da katiyen bu kadar âlâ olmanız gerekir. Zira sırf bir oyuncunun mesleğini mahvetmekle kalmaz, tıpkı vakitte tenis oyuncularını yetiştirme konusunda ülkeyi mahvedebilirsiniz.
Bu işi hakikat yapmaları gerekiyor. Hiç adil bir durum değil. Ve açıkçası, husus yalnızca Jannik de değil, yakalanan ve akabinde aklanan başka tüm oyunculara da haksızlık yapılmış oluyor. Hiçbir şey yapmamış olmaları kanıtlanmasına karşın test sonucu olumlu çıkanlara. O yüzden birtakım oyuncuların bu duruma inanmadıklarına dair açıklamalarını okuyoruz ve Jannik Sinner’ın da gördüğümüz en adil tenis oyuncularından biri olduğunu söyleyebiliriz.
ABD AÇIK’IN ERKEK FAVORİLERİ
Sanırım bu kupayı kazandığımda, doğrusu biraz yorgundum. Cincinnati’de yeni kazanmıştım ve ABD Açık’a gelmeden evvel sanırım dört ya da beş turnuva kazanmıştım. Ve evet, birçok oyuncu birebir halde yorgun. Bu yıl, elbette, Olimpiyatlar ile çok spesifik bir mana taşıyordu. Bu kupayı kazanabilecek yeni isimleri düşündüğümüzde, Novak Djokovic’in Olimpiyatlarda altın madalya kazanması çok hoştu. Ve tahminen de “Hala bu adamları yenebilirim” diyerek bir nevi rahatlamış da oldu. Üç setlik maçlarda böyleydi ancak bence beş setlik maçlarda daha düzgün oynuyor.
Yani kim kazanabilir pek aşikâr değil. Ama erkekler ortası rekabette büyük ihtimalle Rafa Nadal’dan beri oyuncuların en sağlıklı olduğu devirlerden birindeyiz. Novak Djokovic ve Andy Murray, Roger Federer’e meydan okumaya başladı. 2000lerin başlarında ve Nadal 2005’te birinci majörünü kazanana kadar, Carlos Alcatraz sonraki yıllarda oyunu çok domine ediyordu. Muhtemelen onun favori olduğunu söyleyebiliriz zira halihazırda dört grand slam turnuvası kazanmış durumda. Olimpiyatlardaki gümüş madalya da hiç üzücü değildi. Ve bir de Avustralya Açık’ı kazanarak Cincinnati’den yeni gelen Jannik Sinner var, yani kimin kazanabileceği pek kesin değil.
Bu türlü durumlarda bence bu oyuncuların hiçbirinin üzerinde baskı oluşmuyor. Herkes kazanabileceğinin ya da kaybedebileceğinin farkında. Ve Novak Djokovic dışında hiç kimse bir Grand Slam kazanma konusunda nitekim değerli bir sayısı kovalayacak değil.
İnanılmaz bir iki hafta bekliyorum. Ve bence erkekler oyununda son vakitlerde olan bir öteki durum ise, 20 ila 30 oyuncunun, Sinner Alcaraz ve Djokovic’ten oluşan bu büyük üçlüden rastgele birini yenebileceğine yürekten inanıyor olması. Yani bu adamların yalnızca sonraki çeşitlerde değil, birinci tiplerde da dikkatli olmaları gerekiyor. Novak ise uzun vakittir ABD Açık’tan evvelki turnuvalarda tüm gücünü kullanmadan oynayan bir oyuncu.
NOVAK DJOKOVIC
Novak’ın artık her şeyi kazanmış olmasına ve tüm rekorları kırmış olmasına karşın tekrar de Amerika Açık’ta uzunluk gösterecek olmasına ne diyorsunuz? Ondan beklentiniz nedir?
Aslında, her zamanki üzere uygun oynamasını bekliyorum zira bence Wimbledon finaline çıkmak özgüvenini biraz artırdı. Artık dizinin uygun durumda olduğunu biliyor. Bu yüzden turnuvanın başlarında kendisini çok odaklanmış bir biçimde göreceğinimizi düşünüyorum. Ve bir majörden evvel birebir kort çeşidindeki bir turnuvada oynamadığınızda (Wimbledon’daki Novak’ı düşünün) size nitekim yardımcı olan tek şey, birinci birkaç çeşitteki odaklanma sürecinizdir. Örneğin Cincinnati yahut Canadian Open’da bir turnuva kazanarak gelmenizden daha yeterlidir.
Bu yüzden bence Novak, gereğince âlâ olduğunun farkında fakat en sevdiği kort cinsinde bile dikkatli olması gerektiğini de biliyor. Başlarda dikkatli olmaları gerekiyor zira hem erkekler hem de bayanlar oyununda, oyuncuların en yeterli olduğu yer sert korttur. Evet, çimde de birtakım uzmanlar var, toprakta daha fazla uzman var, lakin sözün tam manasıyla herkes sert kort uzmanı denilebilir. Bu yüzden ikinci haftaya girerken şahane bir form yakalayabileceğini düşünüyorum. Fakat dikkatli olması gerekiyor. Sahiden. Birçok oyuncu, 37 yaşında bile olsa, Grand Slam turnuvasında Novak Djokovic ile erken müsabaka bahtını yakalayabileceği için keyifli.
Paris’te altın madalya kazandığını görmek sizin için nasıldı? Zira açıkçası bu muhtemelen Olimpiyatlar ve Olimpiyatlar’daki tenis sporu için çok yeterli bir haberdi.
Yani, her şeyden evvel, açıkçası, spora dahil olan herkesi çok memnun ediyor, zira artık açıkça söyleyebiliriz ki, ister bayan ister erkek olsun, 24 majör turnuva, Olimpiyat altını ve Davis kupasının yanı sıra, ATP 1000’de en çok turnuvayı kazanmış olan ve üç büyük rakibine karşı en düzgün başa baş çabayı vermiş olan kişi, tüm vakitlerin en düzgün oyuncusudur. Ve böylelikle bu tartışmalarda, ister bayanlarda ister erkeklerde olsun, tepe Novak Djokovic’tir.
Baskı altındayken bunu başarabilmesine çok şaşırmıştım. Wimbledon’ı kazanmayla karşılaştırıldığında, üzerindeki baskı, son Olimpiyatları oluşu ve bunu tahminen de en sevmediği saha çeşidinde ve birçok kişinin en sevmediği yer olan Centre Court Philippe-Chatrier olarak isimlendirilen yerde yapmayı başarmıştı. Yani rastgele bir sporda mükemmel bir profesyonel meslek için harika bir son olurdu. Ancak şimdi işi bitmedi ve Wimbledon’da da söylediğim üzere, kendisinin bir, iki hatta üç büyük turnuva daha kazanabileceğini düşünüyorum.
Ve bu, kendisine savaşmaya devam etmesi için güç verecek zira genç oyuncuların ona meydan okumasını seviyor ve ben de dahil olmak üzere birçok taraftarı, kendisinin bu iki genç adam Sinner ve Acharas’ı daha düzgün noktalara taşıdığını görmek istememiz açısından sağlıklı bir formda etkiliyor. Bence bunu Danil Medvedev, Sascha Zverev ve Stefanos Tsitsipas’tan daha güzel başarıyor. Djokovic onları zorluyor ve bu da oyunumuzu daha evvel hiç görmediğimiz bir düzeye taşıyacak.
CARLOS ALCARAZ
Alcaraz hakkında kısa bir şey söylemek istiyorum. Süper bir yaz geçirdi lakin Cincinnati’de raketi kırdığı tarafında bir şeyler duymuştum. İspanya’da Rafael Nadal geleneği olarak görüldüğünü biliyoruz. Fakat raket kırmak kelam konusu olamaz. Siz o denli yetiştirilmiş adamlar değilsiniz. Bundan sonra özür dilemek zorunda kalmıştı. Sanki biraz tükenmiş olabilir mi?
Bana kalırsa takvimden, oynadığı birçok maçtan ve Wimbledon’daki şampiyonluk unvanını çoktan koruduğu için biraz tükenmiş durumda. Natürel ki, Roland-Garros’u ve birkaç yıl evvel ABD Açık’ı da kazanmıştı. Yani kendini kanıtladı. Ve sırf kendi tecrübemden konuşabilirim lakin Carlos Alcatraz da, tuhaf bir biçimde benim 21. yılında dördüncü majörümü kazandıktan sonrakiyle emsal bir durumu yaşıyor. Farklı yüzeylerde kazanabileceğimi kanıtladığım için bir rahatlama kelam konusu olmuştu…
Yani bunu sonundan yaptı. Cincinnati’deki saha, tenis oynamak için çok güç bir yer. Çok rüzgarlı. Ki kendi de aşikâr ki çok yorgundu, Olimpiyatları kazanamamıştı. Kimsenin raketini kırdığını görmek istemem zira bu bana kalırsa bir tenis oyuncusu olarak asla yapmamanız gereken bir şey. Zira bu ekipmanlar ücretsiz değil. Kırmamak lazım. Lakin bu olayla birlikte, saha içinde ve saha dışında, toplumsal medyada her vakit %100 kusursuz bir atlet olması gerektiği durumundan da biraz uzaklaşmış oldu. Bunun da bir bakıma onun için güzel bir şey olduğunu ve üzerindeki baskıyı biraz azalttığını düşünüyorum.
HUBERT HURKACZ – Grand Slam’lerde düşük performans mı sergiliyor?
Hem evet hem hayır denilebilir. Yarı finale kaldığında Roger Federer’i yenmişti, yani düzgün bir iş çıkardı. Bir Grand Slam’de yarı finale kaldığınızda, bence epeyce uygun bir Grand Slam mesleğiniz oldu demektir. Bu oyuncunun olağan tıptaki performansını Grand Slam’lerdeki performansıyla karşılaştırırsanız, bu oyuncu farklı tabanlarda yılda beş turnuva kazanmıyorsa, yarı final düzgündür. Öbür türlü, tahminen bir yarı final kâfi olmayabilir lakin Hubert yılda beş turnuva kazanan bir oyuncu değil ve son dört yahut beş yıldır bu türlü bir şey başaramamıştı. Yani, Grand Slam’de aldığı sonuç pek âlâ.
Aşikâr bir açıdan çok yetenekli. Nasıl hareket ettiğine ve ne kadar çok çalıştığına baktığınızda, fizikî açıdan kusursuz bir atlet. Bilmediğimiz tek şey, dünyanın en âlâ oyuncularına karşı oynarken zihinsel olarak hangi noktada olduğu. Kağıt üzerinde yenmesi gereken rakiplerle karşılaştığında başı nasıl işliyor? Bunları bilemeyiz zira kimse bir öteki oyuncunun aklından geçenleri bilemez. Lakin zayıf bir noktası varsa, o da Jannik, Carlos, Daniil, Sascha ve Stefanos kadar yeterli olduğuna inanmaması olabilir. Tahminen de içten içe inanmıyordur—emin değilim…
Lakin oyununda, servisinde, oyun anlayışında, hissiyatında ve gücünde—özellikle backhand tarafında ve volelerinde—ciddi bir yetenek ve oyun anlayışı olduğunu düşünüyorum.
Bir Grand Slam kazanabileceğine inanmak için çok mu yaşlı? Emin değilim. Novak’ın emekli olmasını bekliyor olabilir ve “Tamam, artık Novak gitti, İlaha şükür, zira yenebileceğime inanmadığım tek oyuncuydu. Jannik’i, Carlos’u ve Daniil’i yenebilirim” diye düşünüyor olabilir. Tahminen de yenebileceğine inanmakta zorluk çektiği tek kişi Novak’tır—çünkü Novak tüm vakitlerin en yeterlisi.
Novak artık oynamadığında her şey değişebilir. Hubert’ın yalnızca pratik yapmaya ve düzgün bir tavır sergilemeye devam etmesi gerekiyor. Bana nazaran onun için en kıymetli şey, dünyaya ve rakiplerine o gün onları yenebileceğine inandığını göstermesi.
GRIGOR DIMITROV – Başarısız mı oldu?
Sanırım başlarda Grigor’un biraz istikrarsız olması üzerine konuşmuştuk. Bu karşılaştırmayı yapmamızın en önemli nedeni, Grigor’a çok benzeyen bir tekniğe sahip olan Roger Federer isminde bir adam olmasıydı. Grigor’un tekniğinin Roger’ınkine benzediğini de söyleyebilirsiniz. Fakat bunun Roger’la hiçbir ilgisi olmadığını biliyorum. Grigor’u tanıyorum ve onun tenis oynama formu bu türlü; Federer üzere olmaya çalışmıyor.
Lakin evvel Federer’e ve akabinde Grigor’a baktığımızda, Grigor’un Roger kadar istikrarlı olmadığını açık bir formda gördük. Artık, yaşlandıkça, bu istikrarsızlık aslında bir avantaj olabilir. Grigor, maçları farklı formlarda kazanabilen birkaç oyuncudan biridir. Maçı neredeyse üç saat boyunca yalnızca muhakkak vuruşlarla oynayabiliyor; rakibine bağlı olarak fileye gelebiliyor yahut geride de kalabiliyor. Suratını ve hareket kabiliyetini muhakkak oyunculara karşı kullanabiliyor ve fizikî olarak da uzun süren beş saatlik maçları kazanacak kadar güçlü.
GRIGOR DIMITROV – Başarısız mı oldu?
Sanırım başlarda Grigor’un biraz istikrarsız olması üzerine konuşmuştuk. Bu karşılaştırmayı yapmamızın esas nedeni, Grigor’a çok benzeyen bir tekniğe sahip olan Roger Federer isminde bir adam olmasıydı. Grigor’un tekniğinin Roger’ınkine benzediğini de söyleyebilirsiniz. Lakin bunun Roger’la hiçbir ilgisi olmadığını biliyorum. Grigor’u tanıyorum ve onun tenis oynama hali bu türlü; Federer üzere olmaya çalışmıyor.
Lakin evvel Federer’e ve akabinde Grigor’a baktığımızda, Grigor’un Roger kadar istikrarlı olmadığını açık bir halde gördük. Artık, yaşlandıkça, bu istikrarsızlık aslında bir avantaj olabilir. Grigor, maçları farklı biçimlerde kazanabilen birkaç oyuncudan biridir. Maçı neredeyse üç saat boyunca yalnızca belirli vuruşlarla oynayabiliyor; rakibine bağlı olarak fileye gelebiliyor yahut geride de kalabiliyor. Suratını ve hareket kabiliyetini belli oyunculara karşı kullanabiliyor ve fizikî olarak da uzun süren beş saatlik maçları kazanacak kadar güçlü.
Sanırım yaşlandıkça, bu çok taraflılık ona tüm oyunculara karşı önemli bir fırsat veriyor. Grigor’un maça yaklaşımının nasıl olacağını asla bilemiyorsunuz. gidecek. Farklı oyunculara karşı tesirli olabilecek birçok silahı var. Bugün bu seviyede çeşitliliğe sahip çok az oyuncu var.
Çok azı, hatta hiçbiri, backhand’leri %50 oranında slice’layıp tekrar de en düzgün oyuncuyu yenme talihine sahip olamaz. Grigor, sahip olduğu teknik ve silahlar açısından âlâ bir noktada. Her oyuncu üzere, onun da özgüvene gereksinimi var, lakin özgüven teknikten gelmez; oyununuzun sağlam olduğuna güvenmenizden gelir. Tek elle yaptığı topspin backhand’ine, slice’ına, ikinci servisine yahut güçlü forehand’ine güvenmek olsun, hepsi bu inanca bağlı.
Maç kazanmadan bu özgüvene sahip olmak sıkıntı ve ABD Açık’a, turnuvayı kazanabileceğini düşünerek katılmak kolay değil. Fakat bu bir Grand Slam olduğu, her maç başka bir turnuva üzere hissettirdiği ve maçlar ortasında günler olduğu için, bunun Grigor üzere biraz daha yaşlı birine yardımcı olacağını düşünüyorum. Maçlar ortasında daha fazla vakti oluyor ve bu da her rakip için daha güzel stratejiler geliştirmesine imkan tanıyor. Örneğin, çeyrek finallerde Yannick ile oynadıktan sonra, Carlos’a karşı farklı saha çeşitlerinde oynadığı evvelki maçların kayıtlarını inceleyebilir ve stratejisini buna nazaran ayarlayabilir.
Bu yüzden, bu formatın Grigor’a hem fizikî hem de zihinsel manada yardımcı olduğunu düşünüyorum. Maçlar ortasında fazladan vakit olması, tenisi ve zihnini taze tutması açısından epeyce yararlı.
COCO GAUFF
Bayanlar tarafında, Coco Gauff yüzünden çok fazla soru işareti var. Yani, standartlarına uygun olmayan bir yaz devrinden çıkıyor. Yalnızca bir maç galibiyeti, Wimbledon’da ve bayrak taşıyıcısı olduğu Olimpiyatlarda ise büyük hayal kırıklıkları yaşadı.
Pekala sorun nerede? Emin değilim. Aancak bence en büyük ihtimalle en büyük faktör, çok genç olması. ABD Açık’ı zati kazanmıştı. Kendisi Amerikalıların umudu. Açıkçası, birçok istikametten WTA çeşidinin yüzü haline gelmiş durumda. Evet, Sabalenka, Swiatek ve natürel ki Rybakina da var. Fakat Coco daha genç. Farklı bir tenis tarzı oynuyor ve bence bu da insanların sahiden güzeline gidiyor. Ayrıyeten bir grand slam şampiyonu olma davetine yanıt vermesi, bunu meskeninde yapması ve Slam’de her gün değil, iki günde bir oynaması ona epeyce itimat veriyor ve bu işi de nasıl halledeceğini biliyor.
Benim tasam yok. Bence, “Kendime ve beni eleştirenlere bir majör kazanabileceğimi kanıtladım” denen bir durum kelam konusu. Sonunda Cincinnati’de yahut Washington’da kazanırsan kimse umursamaz, ki geçen yıl kazanmıştı. Fakat en değerlisi majör. Bu yüzden endişelenmiyorum. Bence teknik olarak biraz sakinleştiğini söylemek lazım. Servisi ve forehand’i düşündüğümüz kadar gelişmedi. Ancak bence mücadeleci bir ruha sahip ve ABD Açık da ona gereken kıvılcımı sağlayacak. Ve Amerikalı hayranların, bilhassa pek düzgün oynamadığı için onu nasıl destekleyeceklerini düşününce, bu ona nitekim yardımcı olacak.
Ve birinci sefer bir Grand Slam şampiyonluğu unvanını savunuyor olması konusunda da endişelenmeyin. Bu onu etkileyecek bir durum değil zira. Bildiğiniz üzere, turnuvanın unvanını savunmak konusunda pek de endişelenmiyorsunuz. Fakat Coco üzere pek de uygun bir yıl geçirmeyen biriyseniz, sıralama puanının epeyce düşebileceği riski var ve bunun onu negatif etkileyeceğini düşünüyorum. Profesyonel teniste hakikaten çok değerli birkaç sayı vardır. Birincisi ilk dörde girmektir zira o vakit yarı finalde yalnızca Iga Swiatek’e denk gelirsiniz. Bir başkası birinci sekize girmektir, aksi takdirde dördüncü tıpta Iga Swiatek ile oynayabilirsiniz ve bu birçok oyuncu için epeyce erkendir. Bu yüzden sıralama puanlarının lojistiği açısından Coco Gauff üzerinde çok fazla baskı olduğunu düşünüyorum. Lakin sırf unvan savunmak açısından, Carlos Alcaraz’ın, Wimbledon şampiyonluğu unvanını savunması örneği var. Bu yıl sonunda geçen yıla nazaran çok daha kolay kazandığı için işi o kadar da sıkıntı görünmemişti. Bu sebeple bu durum beni endişelendirmiyor. Lakin sıralama puanları konusunda telaşlıyım ve bu bir fark yaratabilir. Bazen giysi şirketleriyle, raket şirketleriyle mukaveleleri olan bireyler, birinci on yahut birinci sekizde yer almazlarsa bu durum oyuncular için büyük bir ikramiye fiyatını riske edebiliyor. Lakin onun tenisi açısından, bana nazaran birinci dörde kalması çok değerli.
IGA SWIATEK
Pekala ya Iga Swiatek? Onu bu yılın açık turnuvasının favorisi olarak görüyor musunuz? Sert kortlarda zorlandığını biliyoruz. Cincy’de Sabalenka tarafından tokatlandığını görmüştük. Olimpiyatlar’da ise tekrar de bir madalya almış olsa da, beklediği üzere değildi.
Yani, Iga Swiatek konusunda kaygılı miyim? Bence değilim. Bence birçok kişi, Wimbledon’ı kazanma talihinin hakikaten yüksek olduğunu düşünmüştü. Elbette, en sevdiği yerde, en sevdiği stadyumda Olimpiyatlara gidiyordu lakin kazanamadı. Ve artık Cincinnati’de de kazanamadı, ki bu da tekrar en sevdiği yer değildi. Oyun çok süratli oynanıyor. Bu yüzden yalnızca sert kortlarda ve çimlerde değil, Olimpiyatlardaki toprak kortlarda bile zayıf olduğunu gösterdiğini düşünüyorum. Bir tasa anı kelam konusu. Bence hala bir arayışta… Bana nazaran, toprak kortta tenis maçlarını nasıl kazanacağını ve başka yüzeylerde bu türlü nasıl oynayacağını düşünmeye başlaması ve Roland Garros’ta kazandığı kadar sert kortta ve çim kortta maç kazanamayacağını fark etmesi gerekiyor. Büyük idolü Rafael Nadal’a bir bakın. Tam olarak bunu yapmıştı. Toprak kort tenisi oynamaya çalışarak birçok turnuvayı ve maçların birçoklarını kazandı. Ve Roland-Garros’ta oynadığı üzere oynamaya geri dönmesi gerekiyor. İşe yaramazsa yaramaz, ancak rahat olduğu yer orası. Tekrar oynamaya başlaması için bu türlü bir tenis tarzına gereksinimi var.
SABALENKA
O vakit büyük favori Sabalenka. Pegula’ya karşı finalde 10 as. 65’te üç, birinci servis kaybı. İnanılmazdı.
Evet, birçok şahsa nazaran büyük favori kendisi. Dürüst olmak gerekirse birden fazla turnuvada, hatta oyun sırasında bile, Iga Swiatek ile onu hala 50/50 oranına koyuyorum, fakat Sabalenka’yı toprak kortta yenebilecek oyuncuların sayısının Iga Swiatek’i yenebilecek oyunculardan daha fazla olduğunu düşünüyorum. Artık, sert korta baktığınızda, Sabalenka’nın kaybedeceği çok çok az oyuncu var. Sert kortta Sabalenka’yı yenebileceğine inanan oyuncu sayısı çok az. Sabalenka’nın kendi kendini sabote edebileceğine inanan birkaç oyuncu olsa da, turnuvalarda kazandığı, Iga Swiatek’e karşı kazandığı ve dünyanın en yeterli oyuncularına karşı kazandığı her galibiyetle, bunun doğruluğu daha da azalıyor. Sabalenka, en yeterli halinde olmadığında bile birçok maçı ve turnuvayı kazanabileceğini biliyor, bu da bence onun en düzgün performansını daha sıkça göstermesini sağlıyor.
Yani, çok büyük bir favori. Ve enteresan olan şey, bunun büyük bir değişim oluşu zira bayanlar oyununda birkaç yıldır büyük bir favorimiz olmamıştı, bilhassa sert kortlarda. Roland Garros’ta olmuştu, ancak öteki turnuvalarda olmadı. Ve Sabalenka, ABD Açık’ı kazanmak için büyük bir favori haline geldi ve tahminen de bu kendisi için de birinci sefer, herkesin ondan kazanmasını beklediği bir vakit.
SIMONA HALEP BİRİNCİ ON’A GERİ DÖNEBİLİR Mİ VE PARİS’TE KAZANABİLİR MİYDİ?
Muhakkak, zira bu onun en sevdiği yer ve büyük ihtimalle en sevdiği kort. En çok başarıyı elde ettiği yer burası.
Açıkçası, Romanya’da büyüyen biri olarak, katiyetle en sevdiği taban burası olurdu. Ve bence belirlenmiş bir sıralaması olsaydı, bu ona özgüven artışı sağlayabilirdi. Lakin eski noktasına geri dönmemesi ve sıralaması yüzünden oynamasına müsaade verilmemesi nitekim müthiş.
Artık Simona, bunu söylediğime inanamıyorum ancak baştan başlamak ve sıralamasını geri almaya çalışmak için biraz fazla yaşlı. Şayet seribaşı değilseniz, kuvvetli bir kura ile karşılaşabilirsiniz. Dört yıl evvel olduğu kadar uygun oynuyor olabilir, lakin ikinci cinste Iga Swiatek ile de oynayabilir. Yani, özgüveni fakat maç kazanarak artabilir. Ve bir sıralamanız olmadığında, maçları kazanmak çok zordur zira turnuvalarda en uygun oyunculardan kimilerini çok erken yenmeniz gerekecektir.
Simona Halep için üzülüyorum. Kendisinin büyük bir destekçisiyim, her vakit da o denli oldum. Tüm dava sürecini takip ettim ve nitekim pratik yapmaya devam etmesi için içindeki gücü bulmasını umuyorum, zira Sabalenka, Iga Swiatek, Rybakina ve Coco Gauff ile rekabet edebilecek kadar âlâ. Simona, bir oyuncu, bir insan ve bir rekabetçi olarak hakikaten kıymetli niteliklere sahip. Sporumuzun en büyük şampiyonlarının sahip olduğu çeşitten niteliklere.
ERKEK TENİSİNDE YENİ BİR “BÜYÜK ÜÇLÜ” DOMİNASYONU OLABİLİR Mİ?
Dürüst olmak gerekirse, şimdi bu türlü bir şey göremiyorum. Bir vakitler Holger Rune’un Carlos Alcaraz ile birlikte katiyetle o noktada olacağını düşünüyordum. Ve sonra Jannik Sinner ile ilgili soru işaretleri vardı. Artık, Jannik Sinner ile ilgili bir soru işareti yok. Holger ile ilgili olarak da hakikaten bir soru işareti yok. Çok yetenekli. Düzgün bir rekabetçi lakin şimdi Grand Slam turnuvalarını kazanacağını kesin olarak söyleyebileceğimiz sonuçlara sahip değil. Maçlar beş setlik ve bir adamın tahminen kazanamasa da en azından finale kalıp beş setlik maçları kazanmasını görene kadar, onun ‘Büyük Üçlü’nün bir modülü olup olmayacağını söylemek çok sıkıntı.
Ayrıyeten, Fransız Arthur Fils’in yanı sıra, şimdi isimlerini bile bilmediğimiz genç oyuncular var. Carlos Alcaraz ve Jannik Sinner, 18, 19, 20 yaşında olsanız bile erkekler tarafında Grand Slam turnuvalarını kazanabileceğinizi kanıtladı.
Yani, bu noktalarda yer alabilecek çok sayıda genç adam olduğunu düşünsem de, bir ‘Büyük Üçlü’ olacağına şimdi ikna olmuş değilim. Bence iki tane var. Nasıl kazanacaklarını biliyorlar, dünyada bir numara oldular, her türlü yerde oynayabiliyorlar ve karşı karşıya geldikleri herkese karşı her Grand Slam’i kazanma bahtları olduğuna inanıyorlar. Yani, bence bu ikisi katiyetle o noktada olacak.
Ve sonra, dört yahut beş oyuncu daha olacağını düşünüyorum. Umarım, 80’lere biraz daha benzeri olur. O vakitler iki büyük turnuvadan fazlasını kazanan yedi yahut sekiz oyuncumuz vardı; Edberg, Becker, ben, Lendl ve başkaları üzere.
BU YIL ABD AÇIK’TA BİZİ KİM ŞAŞIRTABİLİR?
Erkekler tarafında Holger Rune:
Sürpriz bir isim seçeceğim, her ne kadar âlâ bilinen bir isim olsa da, Holger Rune. Bir noktada bunu başaracak ve daha evvel hiç kazanmamış olduğu için biraz sürpriz olacak. Grand Slam’lerde çok güzel bir performans göstermedi lakin artık bu durum hakikaten an sorunu.
Lakin aslında pek sürpriz de sayılmaz. Bana nazaran, Cincinnati’de o noktaya layık olduğunu kanıtlayacak kadar yeterli bir performans gösterdi. Birkaç yıl evvel Carlos ve Jannik kadar düzgündü ve bence hala onlar kadar âlâ olduğunu düşünüyor. Şimdi bir şey kazanmadı yalnızca. Yani tercihim Holger.
Kadınlar tarafında Mirra Andreeva:
Bayanlar ortasından, Mirra Andreeva derdim. Ve bunun, bilhassa de Cincinnati’de Iga Swiatek’e karşı oynama biçiminden kaynaklandığını düşünüyorum. Servisini ve tüm kort oyununu geliştirdi fakat bana nazaran en büyük gelişme, bir oyuncu olarak kimliğinin ne olduğunu çözmüş olması. Aryna Sabalenka üzere ya da Coco Gauff üzere oynamak değil, en âlâ bayan oyuncuların ortasında oynamak. Ne vakit dengeli, ne vakit agresif olması gerektiğini biliyor ve diğerlerinde görmediğim birçok farklı şeyi yapma yeteneğine sahip.
Elbette, Iga Swiatek savunma ve hamle oynama yeteneğine sahip. Öte yandan Sabalenka atakta olağanüstü fakat savunmada Iga kadar güçlü değil. Elena Rybakina atakta çok yetenekli, lakin savunmada o kadar güçlü değil. Bence Andreeva, oyununu farklı rakiplere nazaran ayarlayabildiği ve her maçı biraz farklı oynayabildiği için bizi şaşırtabilecek kişi olabilir. Ve Andreeva’nın çok yakında bir Grand Slam kazanması ise büyük bir sürpriz olmaz.
MATS WILANDER’IN 1988 ABD AÇIK’I KAZANMA ANILARI – neden çok büyük bir maçtı?
Birinci sebebi, bir numaralı sıralama için oynamamızdı. İkinci neden ise İsveç’in hiçbir vakit bir ABD Açık kazanamamış olmasıydı, bu da açıkça Bjorn Borg’un ABD Açık’ı asla kazanamayacağı manasına geliyordu. Bunu özel kılan bir öbür şey de oynama biçimimdi. Tüm mesleğim boyunca oynadığım öbür maçlardan çok farklıydı. Sıkıntı olan yalnızca farklı oynamak değildi, bunu yaparken maçı da kazanmaktı. Eşsiz bir durumdu.
Ve bence bir öteki faktör de bundan sonra bir daha asla bir Grand Slam kazanamamış olmam. Yani beşerler bir daha kazanamayacağımı anladıklarında, kazandığım son maça dönüp bakmaya başladılar ve “Son maçıydı ve o da slice backhand kullanıyordu” diye düşündüler. Yani özel olmasının birçok nedeni var. Ayrıyeten çok, çok uzun bir maçtı – US Open finallerinin tarihindeki en uzun maçtı. Bu da öne çıkmasının bir başka nedeni.
MATS 60 YAŞINA GİRİYOR!
Ve Mats, kortta birçok efsanevi an yaşadın. Özel hayatında da efsanevi bir an yaşamak üzeresin. Buna nasıl bakıyorsun?
Bilmeyenler için söyleyeyim, armağanları, doğum günü kartlarını, bildirileri yahut telefon görüşmelerini hiç sevmem lakin 22 Ağustos’ta 60 yaşıma giriyorum. Bu günü göreceğimi asla düşünmemiştim. Ve daha da ilginci, 1988’de ABD Açık’ı kazandığımda hissettiğim üzere hissedeceğimi hiç düşünmemiş olmamdır. Zira duygusal ve zihinsel olarak kendimi buna çok emsal hissediyorum. İnsanlara söyleyebileceğim tek şey, yaşlı insanların “Hala 24 yaşında hissediyorum” dediklerinde büsbütün doğruyu söyledikleri. Evet, gerçek, duygusal ve zihinsel olarak hala 24 yaşında hissediyorum. Bedenin 24 yaşında hissetmediği günler doğal ki oluyor, fakat bu benim için kıymetli bir doğum günü. En değerli noktası ise, babamdan daha uzun yaşamış olmam. Kendisi 1990’da vefat ettiğinde, şimdi 59 yaşında olmasına karşın çok yaşlı bir adam olduğunu düşünüyordum. Yani yaşlı değilim, yaşlı hissetmiyorum, lakin 60 büyük bir sayı. Doğum günü dilekleri için herkese teşekkür ederim, fakat lütfen bunları benimle tanıştığınızda şahsen söyleyin.
