Geçen ay, Galli futbol kulübü Wrexham AFC, Wrexham USA Invasion Summer ’23 adını verdiği canlı bir Amerika turuna çıktı. Ekip, Kuzey Carolina’dan Güney Kaliforniya’ya kadar stadyumları doldurdu. Mega kulüpler Chelsea ve Manchester United’a karşı oynadı. Bilet sahipleri, hareketli ürün stantları ve Wrexham kişiliklerinin karton kesimleriyle donatılmış hayran bölgelerinden keyif aldılar – hatta Galler’in kuzeyindeki 135.000 nüfuslu gerçek Wrexham’daki bir pub olan Turf Hotel’in pop-up versiyonu bile. Popüler etkinliklerden biri, Turf Hotel’in müsteşarı, yaz eğlencesinin gezici bir üyesi olan Wayne Jones ile özçekim yapmaktı.
Wrexham, tanıdık bir Rust Belt yörüngesine sahip bir yerdir: fabrika ve maden kapanışları, iş kayıpları, ekonomik bunalım. Bu ay başlayan sezondan önce ekibi, İngiliz futbolunun beşinci kademesi olan Ulusal Lig’de oynadı – Chelsea ve üst düzey Premier Lig’den çok uzakta bir evren. (Ulusal Lig’de hala tamamen profesyonel olmayan birkaç takım var.) Wrexham’s Racecourse Ground’daki tipik katılım eskiden maç başına 5.000’den azdı. Chapel Hill’de takım 50.000’den fazla kişinin önünde oynadı.
Değişikliğin nedeni, elbette, “Wrexham’a Hoş Geldiniz” FX belgesel dizisidir. 2021’de oyuncular Ryan Reynolds ve Rob McElhenney kulübü satın aldı ve kamera önünde kaderini değiştirmeye koyuldu. Pandemi sırasında İngiliz aktör Humphrey Ker, McElhenney’e bir izleme tavsiyesi vermişti: “Sunderland ‘Til I Die”, post-endüstriyel bir kasabada başka bir futbol kulübünün düşüşünü konu alan bir belgesel dizisi. McElhenney buna bayıldı ve Ker’in The Athletic’e söylediği gibi, aynı hikayeyi tersine anlatmak için bir plan formüle etti: mücadele eden bir futbol takımı satın alın ve onu bir rakibe dönüştürün. Kendini iyi hissettiren bir spor belgeselinin tersine mühendisliğini yapmak istedi. Ayrıca, Amerika’nın Britanya’nın tuhaf bir şekilde zorlu köşelerinde geçen mazlum hikayelerine olan sevgisini tatmin edecek (“The Full Monty” gibi, yakın zamanda bir FX serisi olarak yeniden canlandırıldı) ve son derece popüler olan “Ted Lasso” için tuhaf bir gerçek hayat analoğu yaratacaktı. ”
Tersine mühendislik projesi açıkça başarılı oldu. Kulübü çevreleyen birbirine sıkı sıkıya bağlı topluluğun portresini içeren gösteri, kulübün forma satışlarının çılgınca artmasına neden olacak kadar sadık bir izleyici kitlesinin ilgisini çekti. (Ekip, TikTok lehine bir Galli treyler şirketi olan önceki forma sponsorunu bıraktı.) İngiltere’de bile belirsiz kabul edilecek olan Wrexham maçları artık ESPN’de oynanabilir. USA Invasion’daki bir hayran, The Evening Standard’a “Asıl mazlum olayı bu,” dedi.
BT öyleydi zayıf bir şey. McElhenney ve Reynolds, görevi devraldıklarından beri Wrexham’ın kadrosunu Ulusal Lig’de oynamak için fazla iyi olan oyuncularla doldurdu. Örneğin Paul Mullin, bol gol atarak Cambridge United’ı kazanmasına yardımcı olan bir forvet oyuncusu. terfi Lig; bunun yerine Wrexham’a katılmak için iki kat aşağı atladı. (ABD İstilası sırasında yaralandı ve iyileşmek için ülkede – McElhenney’nin Los Angeles’taki evinde kaldı.) Geçen sezon, Ulusal Lig’de en yüksek maaş alan dört oyuncunun hepsi Wrexham için oynadı. Sezon sonunda kulüp, 2008’den beri ilk kez İngiliz futbolunun dördüncü kademesi olan İkinci Lig’e yükseldi. Sonraki günlerde Wayne Jones, Turf Hotel’i kapatmak zorunda kaldı: alkolü bitti. Şovun Disney+’ta yayınlanan ikinci sezonu Eylül’de başladığında, her bölümün Racehorse Ground’u bir sezonluk Wrexham maçları boyunca dolduracak insandan çok daha fazla kişi tarafından izleneceği kesin.
2021’de satış Farklı bir futbol kulübü uluslararası haber yaptı. Suudi Arabistan’ın Kamu Yatırım Fonu, Premier Lig’deki bir rakip olan Newcastle United’ın çoğunluk hissesini aldı. Özel sermayeli milyarların ortalıkta dolaştığı ve spor takımlarının devlet propagandası olarak kullanıldığı bir dünyaya bir tür basit geri itme olarak ele alınan Wrexham’ın öyküsünün aksine, Suudi satın alımı uluslararası alanda profesyonel sporlarda yeni bir dip nokta olarak eleştirildi. odadaki en zengin varlığa kapitülasyon. (Uluslararası Af Örgütü BK başkanı, “ciddi insan hakları ihlallerine karışanların sırf cepleri bol olduğu için İngiliz futboluna girmelerine izin verdiği” için ligi azarladı.) Reynolds ve McElhenney otokratik bir petrol devletini temsil etmiyorlar ve hiçbir insan haklarına karışmıyorlar ihlaller, ancak iki devralmanın ortak bir noktası var: Hem aktörler hem de Suudi devlet varlık fonu, servetlerinin etraflarındaki her şeyi çarpıttığı alanlarda faaliyet gösteriyor.
Uzun süredir Wrexham taraftarları, takımın başarılarından kesinlikle çok memnunlar, ancak kulübün yeni ve farklı bir şeye dönüştüğünü de anlamalılar: hem atletik bir dev hem de popüler bir kültür. Kadronun etkili bir şekilde çalanlarla dolu olması değil, durumsal olarak tuhaf meblağlar ödenmesi, “Deadpool” serisinin kârları olduğunu hayal etmekten kendimi alamadığım şeyler. Reynolds ve McElhenney, TV’nin taraftarları ve parayı takıma akıttığı ve daha fazla TV yaratan başarılara yol açtığı bir ouroboros yarattı. Bu, sonsuz genişleme için zekice bir kumar ama aynı zamanda, kulübün ABD turunun da altını çizdiği gibi, Wrexham’ı bir futbol takımından çok bir medya projesine dönüştürme riskini taşıyor.
Aynı zamanda, görünürde Reynolds ve McElhenney’in ilk etapta takımla ilgilenmesini sağlayan cemaatçi değerlere doğrudan karşı çıkıyor. Wrexham, gelişlerinden on yıl önce, Wrexham Supporters Trust adlı bir hayranlar koalisyonunun sahip olduğu bir topluluk kulübüydü. Kulübün eski yönetim kurulu üyelerinden biri olan Spencer Harris, bu baharda internette, kulüp hakkındaki bir BBC programının başlığına – “Wrexham: Hollywood veya Bust” – ve oyuncular olmadan Wrexham’ın ölüme mahkum olduğu önerisine karşı çıktı. “4.000 destekçi tröstü üyeleri, iflas etmiş bir işletmeyi devraldı,” diye yazdı, “küresel bir pandemiden sonra durumu tersine çevirdi ve bankadaki nakitle teslim etti.” Güven, satıştan kar bile etmedi; Üyeler, kulübün beklentilerine yardımcı olmak amacıyla, bütçeye 2 milyon sterlin ekleyeceklerine dair bir garanti karşılığında takımı esasen Reynolds ve McElhenney’e verdiler.
Bu hayran kitlesi artık takımla olan bağını art arda “Wrexham’a Hoş Geldiniz” izleyecek ve kendi sahiplik duygularını hissedecek herkesle ve bazen kulübün kimliğini tamamen devralan oyuncularla paylaşıyor. (Son zamanlarda çıkan bir manşet, takımın geleceğini şu şekilde değerlendirdi: “Ryan Reynolds ve Rob McElhenney, League Two puan rekoru yolunda!”) Yeni bir televizyon sezonu başlarken, “Wrexham’a Hoş Geldiniz”in kendi durumunu göz ardı etmesi kesinlikle savunulamaz hale gelecek. belgelediği kulüp üzerindeki kendi etkisi.
Ne pahasına olursa olsun, İngiliz futbolu daha az karmaşık dayanıklılık hikayeleriyle doludur. Örneğin Luton Town, Londra’nın hemen dışında küçük bir kulüp. Takımın takma adı Hatters’tır. Kendi sahaları olan Kenilworth Road, bir dizi teraslı evin arasından geçen mütevazi bir girişe sahip. Kendine ait olmasa da, sahiplik konsorsiyumu, Luton Town Supporters Trust’a küçük bir hisse ve bir dizi veto hakkını isteyerek devreden yerel hayranlardan oluşuyor. Kulüp, en düşük seviyesinde beşinci aşamada oynadı. Çok para harcamaz çünkü çok parası yoktur. Ancak takım iyi keşifler yaptı ve iyi teknik direktörler tuttu ve bu sezon üst sıralara çıkarak Premier Lig’de mücadele edecek. Biri bununla ilgili bir belgesel yapmalı. Ya da dürüst olmak gerekirse, belki de yapmamalılar.
Açılış resmi: Kaynak fotoğraflar, Sean M. Haffey/Getty Images; Christopher Furlong/Getty Images; Drew Hallowell/Getty Images; Jan Kruger/Getty Images.
