Sean Ammirati on yıldan uzun süredir girişimcilik üzerine dersler veriyor.
Carnegie Mellon Üniversitesi’nde profesör olan Bay Ammirati, çoğunlukla lisansüstü öğrencilerden oluşan grupların bahar dönemi boyunca sıfırdan iş kurmalarını sağlıyor. 49 öğrencisinin bu yıl kurduğu girişimlerden bazıları bu formun klasik örnekleriydi: uzun mesafeli ilişkilerdeki çiftler için bir flört uygulaması, kişiselleştirilmiş bir fitness uygulaması.
Ancak Bay Ammirati aynı zamanda sıra dışı bir şey daha fark etti.
“Öğrencilerin bir dönemde ne kadar hızlı ilerleme kaydetmesi gerektiği konusunda oldukça iyi bir fikrim var,” dedi. “14 yıldır, öğrencilerin bu yıl kaydettikleri türden bir ilerleme kaydettiğini hiç görmedim.”
Ve bunun neden böyle olduğunu tam olarak biliyordu. Bay Ammirati, ilk kez öğrencilerini süreçlerinin bir parçası olarak üretken yapay zekayı kullanmaya teşvik etmişti — “üretken yapay zekayı kurucu ortağınız olarak düşünün,” dediğini hatırladı.
Öğrenciler, kullanım örnekleri için fikirlerini özel bir Slack kanalında paylaşmaya başladılar. Pazarlama, kodlama, ürün geliştirme ve erken dönem müşterilerin işe alınması gibi görevlerde kendilerine yardımcı olması için ChatGPT, GitHub Copilot ve FlowiseAI gibi üretken AI araçlarını kullandılar.
Mayıs ayındaki derslerin sonunda, risk sermayedarları Pittsburgh’daki Carnegie Mellon kampüsüne akın etmeye başlamıştı.
Kendisi de bir girişimci olan Bay Ammirati, “Bu bana, bulut ve mobilin aynı anda ortaya çıktığı 2000’lerin ortalarında hissettiğim gibi geldi,” dedi. Üretken yapay zekanın da benzer şekilde inovasyonu “bir büyüklük sırasına göre” değiştirebileceğine inanıyordu.
