Yaklaşık 140 kişi Paskalya’dan sonraki Pazar günü geleneksel Latin Mass için Detroit’teki Mary Kilisesi’nin en tatlı kalbine geldi. Tütsü ve organ müziği, 19. yüzyılın sonlarında Polonyalı Katolikler tarafından inşa edilen süslü kutsal alandan geçti. Güzel bir güneşli bahar öğleden sonraydı ve rectory’nin leylakları çiçek açmıştı.
Ancak sıralarda ruh hali belirsizdi. Yeni Detroit Başpiskoposu Edward Weisenburger, rahiplere, dünya çapında ayin üzerinde kırılan Papa Francis’ten 2021’lik bir fermanın ardından bu yaz başpiskoposluktaki geleneksel kitlenin kullanılabilirliğini büyük ölçüde azaltmayı planladığını söyledi. Bir eleştirmen buna “kan banyosu” diyor.
Sonra 21 Nisan’da Papa öldü, planı tekrar sorgulayarak – ya da en azından eleştirmenleri umuyordu.
Michigan’da, kısıtlamalar başlamadan önce kitleyi sunan parishores’a parishores’i toplamak için “Latin kitle mafyası” düzenleyen bir üniversite öğrencisi olan 18 yaşındaki Kiera Raymond, “Bir sonraki Papa gerçekten istiyorsa, ilk gün gelebilir ve Latin kitlesine tamamen erişebilirdi” dedi.
Geleneksel Latin kitlesi, 1960’larda İkinci Vatikan Konseyi’nin modernize edici reformlarına kadar yüzyıllar boyunca dünyanın dört bir yanındaki Katolikler tarafından aynı şekilde kutlanan basitçe kitleydi. Farklılıklar ince ama anlamlarına uyum sağlayanlar için önemlidir.
Rahip, ibadetçilerle aynı yönle karşı karşıya, yani onlardan, sunağa doğru – kitlenin çoğu için, komünyon hostunu eline değil, doğrudan dilin üzerine yerleştirir. Ve evet, hizmetin çoğu Latince, İngilizce veya “yeni kitlenin” şimdi dünya çapında kutlandığı yüzlerce diğer dilde değil.
