Yıllar boyunca, New York yasası, geliştiricilerin antik kalıntıları korumak için hiçbir adım atmadan Kızılderili mezar alanlarının üzerine inşa etmelerine izin verdi ve bu da eyaleti, özel arazilerdeki mezarlar için anlamlı bir korumaya sahip olmayan yalnızca dört eyaletten biri haline getirdi.
Ancak Vali Kathy Hochul’un geçen hafta açıkladığı devlet bütçe anlaşmasında yer alan bir hüküm sayesinde bu durum değişecek. Pazartesi gecesi Meclis ve Senato’dan geçen önlem, ilk kez özel arazi sahiplerinin mülklerinde bir mezar yeri keşfetmeleri halinde inşaatı durdurmalarını gerektirecek ve kalıntıları veya cenaze eşyalarını kaldırmayı, tahrif etmeyi veya satmayı suç haline getirecek.
Yeni yasa şimdi valiye gidiyor ve valinin bu hafta yasayı imzalaması bekleniyor.
Long Island Demokratı ve tasarının yazarı Meclis Üyesi Fred Thiele, “Bu, New York eyaletindeki Yerli Amerikalılar için büyük bir zafer” dedi. “Bu, onlarca yıl önce yapılması gereken bir şeydi.”
Devletin aşiretlerinin temsilcileri, yasa koyucuları atalarının mezarlarını korumaya yaklaşık 20 yıl boyunca zorladılar, ancak yasa tasarılarının oylamaya sunulmadan öldüğünü gördüler. Ve geçen yıl bir mezar koruma yasası nihayet oybirliğiyle kabul edildiğinde, Bayan Hochul, toprak sahiplerinin mülkiyet haklarını elinden aldığını söyleyerek yasayı veto etti.
Veto, yasayı geçirmede tekrarlanan başarısızlıklardan güçlü iş ve emlak çıkarlarını sorumlu tutan aşiret liderleri ve onların destekçilerinden sert eleştiriler aldı.
Bay Thiele, “Özel çıkarların onu bu kadar uzun süre engelleyebilmiş olması bence üzücü,” dedi.
Geçen yılki vetodan sonra Bayan Hochul, mezar korumasını mülkiyet haklarıyla dengelemeye çalışacağını söyledi.
Bayan Hochul’un sözcüsü Hazel Crampton-Hays, “Vali Hochul, açık ve saygılı bir süreç oluşturan bir anlaşmaya varmak için yasama organıyla birlikte çalışmaktan memnundur” dedi.
New York’ta kamu arazisinde veya kamu tarafından finanse edilen projeler için kazı sırasında bulunan işaretsiz mezarlar için korumalar zaten var.
Göz önünde bulundurulan önlem kapsamında, arazi sahipleri, mülklerinde insan kalıntıları bulunursa, ilçe adli tabibini veya adli tıp görevlisini aramak zorunda kalacaklar. Yetkililer kalıntıların eski Kızılderili kökenli olduğunu tespit ederse, kabile temsilcileri ve eyalet uzmanlarından oluşan bir mezarlık komitesi durumu inceleyecek ve toprak sahibi ve ölülerin torunlarıyla birlikte bundan sonra ne yapılacağına karar verecek.
Gecikme olasılığı da dahil olmak üzere, toprak sahibi ve torunları aynı fikirde olmadığında ne olması gerektiği konusundaki farklılıklar, Bayan Hochul’un vetosuna yol açtı. Ayrıntıları ortaya çıkarmak aylarca süren müzakereleri tüketti.
Ancak bütçe teklifindeki dil bir çözüm sunuyordu: Kabile torunlarına ve “kültürel olarak bağlı gruplara” – kalıntılarla bir bağlantısı olan diğer kabilelere – Kızılderili kalıntılarının ve cenaze nesnelerinin “mülkiyet hakkı” verilecekti. Ancak toprak sahipleri herhangi bir anlaşmaya varılamazsa, masrafları arazi sahibine ait olmak üzere profesyonel arkeologlar tarafından kaldırılmasını sağlama hakkına sahiptir.
Bir kabile temsilcisinin kazıları izlemesine izin verilecek ve tüm süreç genellikle üç ay içinde tamamlanacaktı.
Long Island’daki Unkechaug Nation’ın lideri ve kabilelerin baş müzakerecisi olan Şef Harry Wallace, mülk sahiplerinin yerel kalıntılara veya eserlere dokunmasını yasaklayan bir hüküm konusunda ısrar etti. Mevcut yasaya göre, arazilerinde keşfedilen mezar alanlarına sahipler.
Bay Wallace, mülk sahiplerinin veya geliştiricilerin Kızılderili mezarlıklarını yağmalamamasını veya saygısızlık etmemesini sağlamak için önlemlerin gerekli olduğunu söyledi. Dünya çapındaki müzelerin Kızılderili mezarlarından yağmalanmış eserler içerdiğini kaydetti.
2005 yılına dayanan mezar koruma yasa tasarılarını sunan bir eyalet milletvekili – Long Island Demokratı eski Meclis Üyesi Steve Englebright – önlemin yasalaştığını görmekten memnun olacağını söyledi.
Englebright, “Bir noktada kardeş devletlerimizi yakalayacağımızı düşünmüştüm,” dedi. “Neredeyse 20 yıl süreceğini düşünmemiştim.”
