Maddy Wood, geçen sonbaharda Western Kentucky’de burslu, formda ve Hilltoppers için sahaya çıkmaktan mutlu olan bir birinci sınıf öğrencisiydi. Bu duygu, o eski, sinsi endişe onu ele geçirene kadar sadece birkaç gün sürdü. Wood artık topu tutucunun eldivenine atamıyordu.
İzleyiciler kıkırdayıp homurdanırken, atışları toprakta kaydı, ana plakadan sekti ve yakalayıcının kafasının üzerinden süzüldü. Bir zamanlar Wood’un tutkusu olan oyun artık onun için bir işkenceydi.
19 yaşındaki Wood, yakın tarihli bir telefon görüşmesinde “Dürüst olmak gerekirse tüm umudumu yitirmiştim” dedi. “Eğlenceli değildi. Antrenmana gitmekten nefret ediyordum. Eileen ile konuşana kadar işi bırakmayı düşünüyordum.”
Eileen Canney Linnehan, Wood’un hayatını paramparça eden duygusal acıyı biliyordu. 2000’lerde Northwestern’de göze çarpan bir atıcı olan Canney Linnehan, üslere rutin atışlar yapma yeteneğini kaybetmişti. Nokta atışı, isabetsiz sahalar atabiliyordu ve NCAA 1. Bölüm finalinde bir görünüm de dahil olmak üzere şanlı bir üniversite kariyeri yarattı. Ancak dört yılda, bir üsse tek bir başarılı üstten atış yapmadı.
Canney Linnehan, “Pek çok gece uyumak için ağladım” dedi.
Her iki oyuncu da Major League Baseball’daki bir avuç ünlü vakadan çok daha fazla sporcuyu rahatsız eden bir durum olan yiplerden muzdaripti. Yıpranmış oyuncuların sayısını ayırt etmek zordur, çünkü birçoğu bununla amatör seviyelerde ve görece anonimlik ve sessizlik içinde uğraşır. Ama oradalar ve Canney Linnehan, soruna ilişkin derin anlayışını bir danışman olmak için kullandı ve farklı sporların çeşitli seviyelerindeki oyuncuların yıkıcı ve bazen zayıflatıcı engellerin üstesinden gelmesine yardımcı oldu.
Maddy Wood, “Dürüst olmak gerekirse, tüm umudumu yitirmiştim,” dedi. Canney Linnehan ile konuşana kadar işi bırakmayı düşündü. Kredi… Phelan M. Ebenhack/İlişkili Basın
2014 USA Softball National Collegiate Yılın Oyuncusu seçilen Lacey Waldrop, “En büyük şey, beni anlayan ve aynı deneyimi paylaşan ve beni yargılamayacak birisinin olmasıydı,” dedi. Canney Linnehan. “Orada bulunmadıysanız ve hissetmediyseniz, neler olup bittiğini gerçekten bilmiyorsunuz.”
Sporseverler, bir avuç profesyonel basketbolcunun serbest atış formlarında aldatıcı aksaklıklarla boğuştuğunu görmüş olabilir. Pek çok beyzbol hayranı, Steve Blass Hastalığı, Steve Sax Sendromu veya Sasseritis olarak adlandırılanları bilir; ikincisi, topu atıcıya geri atmakta güçlük çeken eski yakalayıcı Mackey Sasser’ın adını taşır.
Ancak bazı lise, kolej ve hatta daha genç softbol ve beyzbol oyuncuları ile diğer spor dallarındaki sporcular, en kolay, en tanıdık oyunların yürütülmesinin neredeyse imkansız hale geldiği yip’leri geliştirebilirler.
Teknik terimlerle ifade edecek olursak, yips, her zaman olmamakla birlikte, genellikle zihinsel bir engel nedeniyle önceden öğrenilmiş bir hareketi gerçekleştirememe durumudur. Sorun, kariyerleri mahvedebilecek utanç verici bir kamu modasında ortaya çıkıyor.
Northwestern’de insan gelişimi ve psikolojik hizmetler alanında lisans derecesi alan Canney Linnehan, “Hala bunun gerçek olduğuna inanmayan veya anlamayan insanlar var” dedi.
O bir psikolog değil, ancak deneme yoluyla kendi zihinsel yeteneklerine dair içgörü kazandı. Zayıflığını sömürmek için yanan takımlarla ve tribünlerde onunla alay eden taraftarlarla mücadele etmek zorunda kaldı. Ya üslere el altından atışlar yaparak ya da pek çok olası kiraz kuşuna vurmak için yükselen topunu mükemmelleştirerek, bunun etrafında çalışmayı başardı. Ekibi sorunu biliyordu çünkü Canney Linnehan bunun hakkında açıkça konuşmanın yardımcı olduğunu erkenden öğrendi ve ekip arkadaşları onu destekledi.
Bir keresinde, Michigan’a karşı, Canney Linnehan bir vurucuyu dışarı atmak için o kadar acele ediyordu ki, üstten atışı yaptı ve yakalandı. Koşucu güvendeydi, ancak Michigan oyuncularını ve hayranlarını şaşırtacak şekilde, Northwestern oyuncuları sanki bir anahtar almış gibi tezahürat yaptılar. Canney Linnehan’ın üstten atışını tamamladığı için mutluydular.
Canney Linehan’ın Japonya’daki profesyonel kariyeri boyunca ekip, onun yüksek hızlı atışı yapacak olan kaleciye topu çevireceği bir oyun geliştirdi.
Canney Linnehan, emekli olduktan sonra 2013 yılında Northwestern Sports Hall of Fame’e seçildi ve Chicago Illinois Üniversitesi’nde koçluk yaptı. Orada, yine yiplerden muzdarip olan Bridget Boyle adında bir sürahi ile tanıştı. Yardımcı antrenör Canney Linnehan, Boyle’u takım arkadaşlarıyla birlikte ele alması ve oyuncuların en rutin oyunları oynamasını engelleyen zihinsel engelleri yıkmak için birkaç yararlı numara kullanması için teşvik ederek sorunun üstesinden gelmesine yardımcı oldu. Açıklığın, sorunu çözmek için gerekli olduğuna inanıyor.
Geçenlerde bir muhabir, bir telefon görüşmesi sırasında “sorun”la ilgili bir soruyu kekeleyerek söylediğinde, Canney Linnehan araya girdi, “Buna yips diyebilirsin.”
Boyle, sonuçlardan o kadar memnun kaldı ki, Canney Linnehan’ı başkalarına yardım etmesi için cesaretlendirdi. Canney Linnehan, softbol koçlarının katıldığı bir konferansta bundan bahsetti ve kısa süre sonra dedikodu yayıldı. Florida Eyaletinde Waldrop, son sezonunu açmak için arka arkaya iki vurucuyu hızlı toplarla vurduktan sonra atış hareketinde yip’leri geliştirmişti. Tekrar yapabileceğinden korkan Waldrop, hayatı boyunca yaptığı satış konuşmalarını neredeyse anında yapamaz hale geldi.
Sorunu bir araya getiren Waldrop, 2014’teki muhteşem genç sezonunu geride bırakmak için kendi üzerinde imkansız bir baskı kurmuştu.
Şu anda kolej koçlarına işe alma konusunda yardımcı olan bir şirket olan Synergy’de softball video koordinatörü olan Waldrop, “Bu bir şekilde, fiziksel olarak kendini gösteren zihinsel ve içsel bir savaşa dönüştü” dedi. “Kolum doğumumun yarısında Jell-O gibi hissetmeye başladı.”
Waldrop’un Florida Eyaletindeki koçu Canney Linnehan’ı duymuş ve onları bir araya getirmişti. Telefonda üç veya dört kez konuştular ve Canney Linnehan, Waldrop’a neler yaşadığını takım arkadaşlarına anlatmasını tavsiye etti. Ayrıca vücudun farklı bir tarafına baskı uygulamak için eldivenli elini sıkarak diğer tarafın gevşemesine izin vermek gibi birkaç numara önerdi. Waldrop sorunu çözdüğünü söyledi.
National Pro Fastpitch’in Chicago Bandits takımında dört yıl forma giyen Waldrop, “Orada bulunmadıysanız ve hissetmediyseniz, neler olup bittiğini gerçekten bilmiyorsunuzdur,” dedi.
Canney Linnehan, softbol, beyzbol, golf, tenis ve atletizm dahil olmak üzere çeşitli spor dallarında dokuz yılı aşkın süredir 60’tan fazla müşteriyle çalıştığını ve kıskanılacak bir başarı oranına sahip olduğunu söyledi.
“İnanılmaz derecede yüksek,” dedi. “Bunun üstesinden gelen çok fazla insan gördüm. Gördüğüm en güzel şeylerden biri, çamuru ayıklayan insanlar.”
Bu yılın başlarında, Canney Linnehan, 1983’teki kötü şöhretli yips vakası hem zayıflatıcı hem de kısa ömürlü olan Sax ile konuştu. İkinci bir kaleci olan Sax, o sezonun ilk yarısında 24 hata yaparak ilk aşamaya geçmek için mücadele etti. O sırada çok hasta olan babasıyla yaptığı konuşmadan sonra sorunu nispeten hızlı bir şekilde aştı.
Sax bir telefon görüşmesinde “Aslında babamla yaptığım son konuşmaydı,” dedi. “Zihinsel bir engelim olmadığını, özgüven kaybı yaşadığımı söyledi ve daha fazla çalışmam gerektiğini söyledi.”
Sax, Dodger Stadyumu’nda kimsenin izlemediği her saatte yaptı. Sezonun ikinci yarısında sadece altı hata yaptı ve son 11 sezonunda normal sezonda ikinci aşamada 1.349 maç daha oynadı.
Sasser ve atıcı Rick Ankiel gibi, 2000’den itibaren çok iyi belgelenmiş yips vakası o kadar kötüydü ki dış sahada oynamaya geçmek zorunda kaldı, bazıları lise veya üniversitede olabilecek yips hastalarına gayri resmi rehberlik sunuyor. . Diğer öğrenciler daha iyi bilinir. Sax, ikinci kaleci Chuck Knoblauch havlamalar yaptığında, Yankees’in Sax’ı davet ettiğini ve ardından onunla konuşmak için emekli olduğunu hatırladı.
Sax, “Kimse görmesin diye beni arka odaya sakladılar,” dedi. “Süpürge dolabına tıkılmış gibiydim. Bu sadece onu damgalayarak durumu daha da kötüleştirir.”
Sax, açık yaklaşımı nedeniyle Canney Linnehan’ın yaptığı işi alkışlıyor. “Onunla başa çık,” dedi. “Böyle atlattım.”
Ama Sax’ınki eşsiz bir vakaydı. Birçok hasta için fazladan uygulama yardımcı olmuyor. Canney Linnehan ve diğerleri için sorun hiçbir zaman pratikte ortaya çıkmadı – sadece oyunlarda. Western Kentucky’deki sürahi Wood için durum buydu. Canney Linnehan ile konuştuktan sonra, softbol oynamanın kim olduğu değil, yaptığı bir şey olduğunu fark etti. Bu baskıyı hafifletti.
Wood, takım psikologları ve koçlarının yardım edemediğini, çünkü ilişki kuramadıklarını söyledi. Canney Linnehan atıcı çemberindeydi ve utanç, hayal kırıklığı, kafa karışıklığı, yatakta ağlayarak geçirilen geceleri doğru bir şekilde tarif edebiliyordu.
Wood, “Antrenmana gitmekten nefret ediyordum ve bırakmaya hazırdım,” dedi. “Ama onunla konuştuktan sonra, önümüzdeki yıl için heyecanlıyım. bekleyemem.”
