Bir günGeçen Mayıs ayında Wrigley Field, Paul Skenes, Pittsburgh Korsanları için atış yapıyor ve ikinci büyük lig maçında küçük bir beyzbol tarihi taşıyordu. Sadece iki yıl önce, Hava Kuvvetleri Akademisi’nde ikinci sınıf öğrencisi oldu ve orduda bir kariyer için hazırlık olarak C-17 ulaşım uçaklarını uçurmayı öğrendi. Şimdi Chicago Cubs’a hakim oldu. Karşılaştığı ilk yedi hamuru vurdu. Beşinci vuruşun sonunda, grev toplamını 10’a çıkarmıştı. Daha etkileyici, bir vuruşa izin vermemişti.
Bu makaleyi dinleyin, Robert Fass tarafından okuyun
Altıncısını sona erdirmek için, adı “fasulye” ile kafiyeli olan skenes, 11. grev için yakalayıcının eldivenine kötü uçlu bir fastball’u serbest bıraktı. Yavrular isabetsiz kaldı. Bu noktada, Skenes tam olarak 100 saha atmıştı. Başka bir tane atmazdı. Korsanlar sahayı yedinci sırada aldığında Pittsburgh’un yöneticisi Derek Shelton, onu Carmen Mlodzinski ile değiştirdi.
Notlar çılgınca nadir değildir-1901’den beri, Amerikan Ligi’nin kurulduğu ve kurallar standartlaştırıldığı zaman, her sezon ortalama ikisi ortalaması alınmıştır. Ancak sporun tarihinin çoğu için, höyük üzerindeki bireysel başarının en yüksek ifadesini temsil ettiler. Oldukça sakrosant değildiler, ancak bir vuruşa izin vermediğinde bir marş çekmek, manşetler üreteceğinden emindi ve kulüp binasında az miktarda düşmanlık yoktu. Şimdi, yıllarca en müjdeli genç sürahi olan Skenes, ikinci başlangıcında vurucu bir şekilde atmaktan üç vuruş uzaktaydı. Gelecekteki bir Famer Salonu tarafından bir açılış salvo gibi hissettim.
Bunun yerine, Mlodzinski’nin karşılaştığı üçüncü hamura, sol sahaya kısa bir sinek ve günün tüm draması gitmişti. Skenes’e bunu sorduğumda, ilk başlangıcında, bir hafta önce 84 sahadan sonra kaldırıldığını kaydetti. “Chicago’da 100’e gitmeme izin vermeleri,” dedi bana son zamanlarda Bradenton, Fla’daki Korsanların Bahar Eğitim Üssü’nde “planladıklarından bile daha fazlaydı” dedi. Ve vurucu olsun ya da olmasın, 100 saha bu günlerde en çok herkes atacak.
Son yirmi yıldaAnalistler, beyzbolun yerleşik uygulamalarını sorgulamak isteyen ekipler için rekabet avantajlarının hazinesini belirlediler. (Sonunda bu her takım anlamına geliyordu.) Örneğin Bunts, oyunun imza para birimini atar: çıkışlar. Bir dışarı harcamak, koşma şansını arttırsa da, oyunların genellikle çok daha az olası olduğu konusunda büyük bir atış yapar.
