Ağustos istihdam raporunun daha güçlü olmamasının bir nedeni: Senaristleri ve oyuncuları temsil eden büyük stüdyolar ve sendikalar arasındaki sözleşme müzakerelerinde yaşanan çıkmazdan bu yana televizyon ve film prodüksiyonu büyük ölçüde durdu.
Sinema ve ses kayıt sektörü ağustos ayında 16.800 kişiyi işten çıkardı. Bu, yaklaşık 438.000 kişilik iş gücünün çok büyük bir payı değil, ancak film endüstrisinin özellikle Los Angeles’ta ne kadar harcama gücü yarattığı göz önüne alındığında, iş kesintilerinin toplam etkisi hafife alınıyor.
Kapatma, Amerika Yazarlar Birliği’nin 11.500 üyesinin Mayıs ayında greve gitmesiyle başladı. Los Angeles film ofisine göre, yalnızca ikinci çeyrekte faaliyet bir önceki yıla göre yüzde 28,8 düştü.
Duruşmalar, 160.000’den fazla oyuncu ve yayıncıyı temsil eden SAG-AFTRA’nın, en büyük film ve televizyon stüdyolarıyla olan sözleşmesinin sona ermesinin ardından Temmuz ayında grev yapmasıyla yayıldı.
Ancak çarpıcı aktörler ve yazarlar, birer birer maaş bordrolarına tercüme etmiyorlar. Öncelikle SAG-AFTRA üyelerinin çoğu televizyon haber istasyonlarında çalışıyor ve grevde değil. Filmlerde ve TV şovlarında rol alanlar, devam eden bir iş ilişkisine girmek yerine genellikle bazen bir günlük veya bir haftalık sözleşmeler imzalarlar.
Aralıklı işler arasında, masalarda garsonluk yapmak veya web sitesi tasarlamak gibi ikinci işleri yapmaya alışkınlar. Grev sırasında, sendikanın taleplerine uymayı kabul eden bir avuç bağımsız projenin yanı sıra tiyatro ve reklamlarda da çalışmalarına izin veriliyor.
Çoğu, hiç iş olmasa bile, artıklardan en azından bir miktar para kazanıyor; ancak bu gelir, dinlemenin artmasıyla birlikte azaldı ve aylar geçtikçe azalacak.
SAG-AFTRA’nın Los Angeles yerel başkanı Jodi Long, “Serbest çalışmaya ve birlikte hareket etmeye alışkınız” dedi. “Şimdilik iş piyasasını gerçekten etkileyecek olan şey setteki insanlardır; saç ve makyaj yapanlar, şakacılar, kulplar ve yapımdaki insanlar.”
Bayan Long haklı: Film ve dizi yapımı için gereken destek hizmetleri büyük ölçüde kapandı. Bazıları diğer endüstrilere de hizmet ediyor, ancak çoğu film prodüksiyonunun ihtiyaçları etrafında büyümüş. Stüdyolar stoklarını yenilerken grev sona erdiğinde sektör çok yoğun hale gelse bile, aylarca kazanılan gelirin yerine yenisini koymak zor olacak.
Limelight Catering’i kullanın. Sahibi Steve Michelson, yazarların grevi başladığında Mayıs ayında işi çoğunlukla rafa kaldırdı ve neredeyse tamamı Teamsters tarafından temsil edilen 50 personeli işten çıkardı. O zamandan beri Los Angeles bölgesinin kuzey kesimindeki tesisinde kamyonları tamir ediyor ve diğer bakımları yapıyor.
Bay Michelson, “Biz bir nevi yan etkiyiz” dedi. “Film endüstrisine bağımlıyız ama bundan hiçbir şey alamıyoruz. Aktörler ve yazarlar umarım iyi bir zam alırlar ama bundan hiçbir şey alamadık.”
Kaliforniya’daki grevci işçilerin aksine, iş anlaşmazlıkları nedeniyle işlerini kaybedenler işsizlik sigortasından yararlanabiliyor. (New York Eyaleti, grevdeki işçilerin işsizlik çeklerini toplamasına izin veriyor.)
Bay Michelson’un çalışanlarının çoğunun yaptığı şey bu. Etrafta ağır kameralar ve ışıklar taşımak gibi daha fiziksel işlerde çalışan kişilerin çoğu, bu zamanı engellilik yardımı talep ederek mesleki yaralanmalarla ilgilenmek için kullanıyor.
Uluslararası Tiyatro Sahnesi Çalışanları Birliği’nin bir üyesi olan Bill Bridges, 25 yıldır idareci olarak çalışıyor. Kendisi, Kovid-19 nedeniyle yaşanan kapanma sürecini atlatmanın yeterince zor olduğunu ve ardından dizini tamamen değiştirmek için bir yıl izne ihtiyacı olduğunu söyledi. Bu süre zarfında Bay Bridges, kamyon kullanma lisansını aldı ve uzun mesafeli nakliye hatlarında iş başvurusunda bulundu; ancak tecrübesi olmayan birine haftada yalnızca 650 dolar ödediklerini söyledi.
Ameliyattan sonra iyileştikten sonra film kamyonlarını kullanabiliyordu ve bazen günde 1.600 dolar kazanıyordu. Yetenek greve gittiğinde bu durum sona erdi. Bu kez bunyon ameliyatı olmak için tekrar sakatlandı.
Bay Bridges grevcileri destekliyor ancak faturalarda çok geride olduğunu, karısına ve 11 yaşındaki oğluna zar zor geçindiğini söyledi. Sendika, üyeleri için karşılıklı yardım gıda kileri ve GoFundMe çağrısı başlattı.
“Bu muhtemelen mali açıdan hayatımdaki en düşük nokta” dedi. Kendi sendikasının gelecek yıl yapılacak olan sözleşme müzakerelerinden endişe duyuyor: “Bir grev daha olursa ne yapacağımı bilmiyorum.”
