Investing.com – 18 Temmuz 2025 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan Cumhurbaşkanı Kararı ile Kaynak Kullanımı Destekleme Fonu (KKDF) kesinti oranlarında kıymetli bir değişikliğe gidildi. Buna nazaran, döviz ve altın üzerinden kullandırılan kredilerde uygulanacak KKDF oranı %1’e olarak düzenlendi. Öteki tüm kredi çeşitlerinde ise bu kesinti oranı sıfırlandı.
Karara nazaran, Türk lirası cinsi krediler başta olmak üzere genel kredi sınıflarında KKDF kesintisi kaldırıldı. Bu adım, bilhassa iç piyasada Türk lirası kredi kullanımını teşvik etmek ve döviz cinsinden borçlanmanın maliyetini artırarak makroekonomik istikrarı desteklemek emeliyle atıldığı istikametinde değerlendirmelere yol açtı.
Faktoring ve finansal kiralamaya KKDF muafiyeti devam ediyor
Aynı karar çerçevesinde, faktoring ve finansal kiralama şirketleri tarafından verilen yurt içi döviz cinsi krediler de KKDF oranından muaf tutuldu. Yani bu kuruluşların müşterilerine sağladığı döviz kredilerinde sıfır oranında KKDF uygulanmaya devam edecek. Bu uygulama, gerçek bölümün kısa vadeli dış finansmanına erişimini destekleyici bir öge olarak öne çıkıyor.
Söz konusu ayrıcalıklı statü, finansal kuruluşların kaynak maliyetlerini daraltarak hem işletmelere daha uygun şartlarda kredi sağlama imkânı sunuyor hem de bu alanlardaki faaliyetlerin kredi piyasasında aktifliğini artırıyor. Uygulamadaki bu farklılaştırma, ekonomik karar vericiler tarafından bölüm bazlı takviye sistemi olarak bedellendiriliyor.
Yeni oranlar 18 Temmuz prestijiyle yürürlüğe girdi
Belirlenen yeni KKDF oranları, kararın Resmi Gazete’de yayımlandığı tarih olan 18 Temmuz 2025 prestijiyle yürürlüğe girdi. Buna nazaran bir sonraki iş günü prestijiyle kullandırılan döviz ve altın kredilerinden %1 KKDF kesintisi yapılacak. Öteki kredi süreçlerinde ise rastgele bir KKDF kesintisi uygulanmayacak.
Bu düzenleme, başta bankalar olmak üzere tüm kredi kullandıran finansal kuruluşları direkt ilgilendirirken, şirketlerin borçlanma kararları açısından da maliyetleri tekrar şekillendirme potansiyeli taşıyor. Bilhassa ithalatçı yahut ihracatçı şirketler açısından döviz kredilerinde oluşacak ek maliyet, kredi tercihlerini etkileyebilecek kıymetli bir öge olarak bedellendiriliyor.
