Yönetmen Sara Holdren, Mikhail Bulgakov’un hayranı olduğunu açıkça ortaya koydu.
Gounod’un kalp atışı operası için “Faust” yapımına eşlik eden biyografide Holdren, Bulgakov’un “Master ve Margarita” nın en ünlü çizgi olan “El Yazmaları Yanma” anlamına gelen biraz Kiril senaryo ile bitiyor.
Bu kitaptan bir pasaj, Faust hikayesinde bir Sovyet dönüşü, Holdren’in sahnelemesiyle ilgili notunda da ortaya çıkıyor. Çalışmaları sırasında, şeytanın çizgilerinden biri hakkında sık sık düşündü: “Kötülük olmasaydı iyiliğiniz ne yapardı ve tüm gölgeler kaybolursa dünya nasıl olurdu? Sonuçta, gölgeler bir şeyler ve insanlar tarafından dökülür.”
Bu fikir, ışık ve gölgenin ve temsil ettikleri her şey iç içe geçmiş ve yaşamın kendisi için gerekli olan bu fikir, Holdren’in Perşembe günü Baruch Sahne Sanatları Merkezi’nde ve Jacob Ashworth tarafından Francisco Ladrón de Guvara tarafından bir oda düzenlemesiyle açılan “Faust” a rehberlik ediyor.
“Faust” 1860’larda genişleyen bir büyük opera olmadan önce, beş eylem boyunca söylendi ve bir bale dahil, müzikal ifade uçuşları arasında konuşulan diyalogla bir humbler opéra comique idi. Holdren iki versiyonu harmanlıyor, uzunluğu kesiyor ve konuşulan çizgileri bugün yazılmış gibi sese uyarlıyor.
Heartbeat operası ile her zaman olduğu gibi, bir klasike aciliyet nefes almaktır. Ve sık sık yapılmayan “Faust”, .klasik. Belki de gününün en popüler çalışması, 1883’te metropol operasını açtı. (Martin Scorsese, “Masumiyet Çağı” nın sinema uyarlamasında bu yaldızlı yaş performanslarından birini tasvir etti.) Ancak şimdi daha zor. Met, on yıldan fazla bir süredir bile sunmadı.
Bu yıl Pulitzer Ödülü finalisti olan Holdren, aynı zamanda New York dergisi için mükemmel bir tiyatro eleştirmeni; Genellikle, kasabadaki en iyi olduğuna ikna oldum. “Faust” yapımında, özellikle Light and Shadow (Yichen Zhou tarafından tasarlanan) ile oynadığı yaratıcı yollarla gerçek, heyecan verici bir tiyatro içgüdüsünü hissedebilirsiniz.
